Amerika Forum - USA 4 ALL - Informatie

Amerika forum door USA4ALL!

Amerika Vakantie Routes en hulp bij uw planning. Uiteraard kunt u hier ook terecht voor andere Amerikaans gerelateerde vragen over de Verenigde Staten van Amerika!
Als u zich registreert als lid, ziet u minder advertenties! Bovendien ziet u meer onderwerpen, zoals bijv. voorgestelde routeopties en krijgt u toegang tot de veel gestelde vragen. Bij aanmelding heeft u geen last meer van dit bericht.

Ongezellig

Discussie gestart

hanz

"Gezellig!" Het woord heeft mij, vooral als het luid en lettergreepsgewijs werd uitgesproken, altijd wat huiverig gemaakt. Ook als zoiets helemaal niet te verwachten viel, zag ik het, op de manier van een dwangbeeld, meteen voor me: hoe na de koffie en het gebak de neuzen zouden worden uitgedeeld. Waardoor het begrip in mijn beleving zo, laat ik maar zeggen, gecorrumpeerd is geraakt, weet ik niet precies. Een overge-erfde verlegenheid zal wel een rol spelen. Toen, vele jaren geleden, mijn vader wegens langdurig dienstverband een lintje en een huldiging te wachten stond, bedankte hij voor beide. Het leven was zonder feestredenaars en hela-hola al interessant genoeg, dat kegen we thuis met de paplepel ingegoten.

Er valt altijd over te twisten of iemands overtuigingen zijn gedrag bepalen, dan wel omgekeerd, dienen om dat gedrag te billijken. Maar het uitgangspunt bevalt me eigenlijk wel.
Misschien dat het mij ontbreekt aan de talenten die iemand tot een waardevol lid van een gezellige club maken. Ik bespeel geen muziekinstrument, kan geen toon houden, en als ik iets leuks wil vertellen, ben ik steevast halverwege de clou kwijt. Anderen vind ik in de regel het grappigst als ze het ernstig menen.
Mijn eldorado is een tuin met weinig inkijk, verwarmt door een schichtig maar volhardend zonnetje, en een mooi boek binnen handbereik. Het punt is: gezelligheid vraagt participatie. Vroeg of laat, daar draait het altijd op uit, word je uit je zalige kokon van vriendelijke belangstelling gehaald. Als het de polonaise niet is, dan is het wel een ferme klap op je schouder, uitgedeeld met een onmiskenbare bedoeling iets wat vast zit los te maken. Dat wordt er soms ook bij gezegd.

Je kunt natuurlijk doen alsof je het reuze naar je zin hebt; je zonnigste gezicht opzetten, proberen tijdig aan te sluiten bij lachsalvo's of wat mee te huppen op de maat van de muziek. Maar de ervaring leert dat zoiets zelden lang stand houdt. Er helpt geen moedertje lief aan, je valt door de mand als simulant, dat wil zeggen non-deelnemer, buitenstaander.

Als bij toverslag verspreidt zich het nieuws van je ontmaskering. Is het eenmaal zover, dan is het oppassen. De buitenstaande is namelijk niet zomaar een spelbreker, hij is een doodsvijand. Supporters ('kom op, joh!) veranderen in hooligangs, die wraak zoeken voor het falen van hun pogingen je schrik te laten krijgen in de gezellige boel.

Niets in Amerika bevalt me zo goed als de afwezigheid van zulk streven. Het woord gezelligheid bestaat hier niet eens. Ja, er zijn een paar woorden (sociability, conviviality, cosiness) die in de buurt komen. 'Die heeft er naast gezwommen', zei vroeger, in Eindhoven, de visboer als je tong bestelde en hij met Tarbot aan kwam zetten.

Vriendelijke reserve, of gereserveerde vriendelijkheid, is in Amerika in het sociale verkeer eerder de regel dan de uitzondering. Daarbij lijkt me gezelligheid hier meer een vorm van vrijetijdsbesteding, net als vissen of in de tuin werken. Het is een notitie in de agenda (16.30-17.15: gezellig), in plaats van een inktvlek, die de hele agenda kan verru-i-neren.

In het begin was het, dat moet ik toegeven, wel even wennen: gasten die tien minuten na het toetje bezorgde blikken op de klok begonnen te werpen, of de verkoper in de mall die je met een warme handdruk feliciteerde met je aanschaf en je de volgende dag glazig aankeek als je in het voorbijgaan joviaal 'hi Bill' riep. Maar als je eenmaal door hebt dat het niet aan het eten of het bestede bedrag ligt, tel je je zegeningen. Tenminste, ik doe dat. Laatst nam een collega afscheid. Er wordt hier veel afscheid genomen. In zijn wat weemoedige toespraakje zei hij dat je ook van een Amerikanen veel terug kreeg, als je maar bereid was in hen te investeren - zoiets.
Ik weet het niet. Spreker bedoelde het duidelijk anders, maar zijn voorstelling van genegenheid als rendement leek me wel raak. Waar het mij omgaat: ook zonder investeringsdrang wordt je hier, in Amerika, als een normaal mens beschouwd.

Bron : eindhovens dagblad

Wie kent de schrijver van dit verhaal?
Zijn stijl spreekt mij enorm aan, en wil graag meer over hem weten.
#1 - 13-12-2002, 13:50 uur

Daffine

 ;D
Ik weet niet wie het geschreven heeft...maar die 'gereserveerde vriendelijkheid' herken ik maar al te goed !
Vriendschappen sluiten heeft hier echt de tijd nodig...daarintegen word je hier ten minste vriendelijk gedag gezegd...heel anders dan ons jarenlange verblijf in Amersfoort...waar men het normaal vond om zonder sorry te zeggen tegen je aan te botsen, kleine kinderen een grote mond tegen je hadden en elkaar negeren schering en inslag was.En of je werd ook zo, en paste je aan, of je moest er ophoepelen, een andere keuze was er niet !
Hier, ten noorden van NY wonen is sindsdien een echte verademing, ookal omdat al die famillie verplichtingen (pootjes geven en opzitten bij schoonzussen ...aaaaarrrggggghh) weggevallen zijn, en je aan de reacties na de emigratie en het aantal kerstkaarten kunt zien wie je ECHTE vrienden zijn...en dat komt vaak ook nog uit onverwachte hoek!
#2 - 09-01-2004, 22:24 uur

Ebelix

Deze string is nu gesloten. De reden is dat er al lang niet meer op gepost wordt.
#3 - 24-01-2006, 17:38 uur
NBA Guru 2009    WK voetbal Guru 2006    NFL Guru 2012

leden:

0 leden en 1 gast bekijken dit topic.


Sitemap 1 2 3 4 5 6 7 8 9 10 11 12 13 14 15