Vandaag (woensdag 1 september) was het dan zover: wij hebben de medische keuring ondergaan!
We moesten om 9 uur 's morgen voor de X-Ray in Amsterdam zijn en om 10 uur bij de bevoegde arts twee straten verder. Wij vroeg uit bed en om 6:30 uur met de auto vanuit Dordrecht dus vol goede moed richting Amsterdam.
Extra tijd voor een beetje file ingekalkuleerd, maar liever 1 uur te vroeg dan 1 minuut te laat...
Nou... 2 uur en 15 minuten later (09:45 uur) heb ik maar eventjes gebeld om te vertellen dat wij het onmogelijk zouden halen. We stonden nog steeds in de file op de A16 bij Rotterdam! (Ik zal de details van wat er in de auto werd gezegd hier maar niet herhalen)...
Precies vandaag, terwijl we eigenlijk met de trein en taxi hadden willen gaan, gebeurde er een ernstig ongeluk waardoor we dus letterlijk uren stilstonden en geen meter voor- of achteruit konden.
Nou, dan zit je in de stress... dat wil je niet weten. Het zal toch niet zijn dat door zoiets alles voor niets is geweest he?!!!
Maar gelukkig konden we tot 12 uur 's middags terecht kregen we te horen, dus we stonden nog 'eventjes' iets meer op ons gemak in de file. De echte stress was eventjes weg...
Maar goed, de medische keuring:
We (vader, moeder en kind) moesten eerst allen een X-Ray laten maken. Je mag in de wachtruimte (die overigens heel klein is) wachten tot je aan de beurt bent. De (zeer goede) koffie, thee, warme chocomel enzo is er gratis, dus het was geen straf om eventjes te wachten tot je aan de beurt was. Het personeel is overigens ontzettend vriendelijk en behulpzaam.
Dan word je opgeroepen en ga je een klein kamertje binnen die je kunt afsluiten, zodat niemand er meer in kan. Daar trek je je t-shirt uit en wacht je tot de andere deur open gaat. Dan ga je de foto-kamer binnen en moet je met je borst en schouders tegen een koude plaat aan gaan staan. Als de apparatuur goed is ingesteld (in hoogte) dan moet je even diep ademhalen en je adem inhouden. In een enkele sekonde is de foto klaar en mag je weer uit ademen.
Dan mag je je t-shirt weer aan doen en plaats nemen in de wachtruimte. De rest van de familie gaat dan achter je aan om het zelfde te doen.
Na ongeveer 5 minuten komt de vriendelijke mevrouw die de foto heeft gemaakt je vertellen dat de foto's zijn gelukt en dat ze alles naar het consulaat zullen sturen. Je rekent kontant 50,- euro per persoon af en je mag gaan.
Eventjes twee straten verder lopen, waar de volgende keuring plaats vind.
Hier krijg je bij binnen komst een setje papieren in je handen geduwd met een pen en moet je alvast in de wachtruimte allerlij vragen over je gezondheidstoestand invullen. In de tussen tijd geef je je paspoort en de vooruit ingevulde formulieren van het consulaat (die je thuis hebt ontvangen) af, evenals je vaccinatie boekje en de 2 speciale pasfoto's.
Dan komt ze terug met een roestvrijstalen kannetje, waarin je even op het toilet een klein plasje moet doen. Dopingkontrole misschien?!
Het is een behoorlijk pittige tante waarmee je te maken krijgt, maar ik mocht haar wel. Ik heb zo links en rechts wel eens op het Internet verhalen gelezen over deze strenge vrouw, maar ik heb liever iemand die kort en recht door zee is, want die zijn tenminste heel duidelijk in het geven van instrukties en informatie. Maar... haal het niet in je hoofd iets 'vergeten' te zijn, want ik denk wel dat ze je zonder pardon zou terug sturen. Terecht denk ik... al hebben wij in dit geval heel veel geluk gehad dat wij dus uren later dan de feitelijke afspraak toch nog bij haar terecht mochten, ondanks dit met z'n 3'en toch nog zo'n slordige 3 uur in beslag nam. Ze had het echt druk met alle formaliteiten die het Consulaat oplegt.
Maar goed, dan word je op een gegeven moment binnen geroepen en gaat ze de vragenlijst met je doorlopen die je zojuist in de wachtruimte hebt ingevuld. Hier moet je onder andere opgeven of je ouders nog leven, hoe oud ze zijn of dat ze misschien zijn overleden en zo ja, waaraan... Of je nog broers, zussen of kinderen hebt, gehuwd bent, of iedereen nog leeft of pogingen heeft tot zelfmoord enzo...
Ook moet je invullen welke ziektes, operaties en/of ongemakken je allemaal onder de leden hebt of hebt gehad.
Als dan de lijsten met dit soort gegevens zijn doorgenomen, dan worden je ogen getest. Je moet dan allemaal rondjes van een kaart lezen met 1 oog dicht en haar vertellen of de opening aan de onderzijde, de bovenzijde of aan een van de 2 zijkanten zit.
Daarna moet je je half omdraaien, een van je oren dicht houden met je hand en gaat ze op een afstandje wat woorden (getallen) fluisteren. Die moet je dan opzeggen. Dit is dus de gehoortest...
Je mag weer gaan zitten en je mouw opstropen, zodat je 2 buisjes bloed kan afnemen, om je te testen op bijvoorbeeld HIV en andere zaken die dan aan het licht kunnen komen.
Gelijk daarna duikt ze diep in het vaccinatie boekje. Nou, die was bij mij zo "overvol", dat ik niet kon begrijpen dat ik daar geen enkele herinneringen aan heb overgehouden uit mijn kinderjaren. Maar ondanks dat moest ik toch 1 vaccinatie hebben, namelijk tegen de bof en nog twee andere dingen die ik weer vergeten ben. Deze krijg je in je bovenarm ter hoogte van je schouders, dus veel voel je niet, ondanks de waarschuwing dat het wat branderig kan aanvoelen tijdens het inspuiten. Ik had en heb nog steeds nergens last van, dus als iemand bang is van injekties: is nergens voor nodig, het stelt echt niets voor!
Mijn zoon heeft ook alle mogelijke vaccinaties gehad en kon dit ook overleggen, maar... die kreeg nog een extra vaccinatie tegen Hepatitus B. Dat was een tegenvaller, want we hadden heb verteld dat hij waarschijnlijk geen vaccinatie zou krijgen, omdat hij als klein kind alles al had gehad. Niet dus!
En het ergste is: hij is heel bang van spuiten. Het bloed afnemen was al een ramp, maar dat hadden we heb al verteld, maar dit was niet de afspraak! En het leuke is (hahaha) dat hij over 1 maand bij de plaatselijke GGD nogmaals een herhalings prik moet gaan halen en 6 maanden daarna nog een! Dus hij is er nog niet vanaf, hahaha...
Mijn vrouw kon helemaal geen vaccinatie boekje krijgen of terug vinden. Was ook in Nederland niet opvraagbaar omdat ze geen Nederlandse is en wij het vertalen en aanvragen hiervan even duur vonden als zich opnieuw te laten vaccineren. Het vreemde is dat ze slechts 2 vaccinaties kreeg, namelijk 1 in de rechterbovenarm en 1 in de linkerbovenarm, maar geen (herhalings) Hepatitus B vaccinatie zoals onze zoon! Vreemd... zeker omdat ik weet dat iemand anders ook volledig moest worden gevaccineerd en die persoon had een 3e vaccinatie gekregen, namelijk in de billen!
Dan heb je alles gehad en mag je weer plaats nemen in de wachtruimte tot de (huis)arts je komt halen voor verder onderzoek. En die (huis)arts is een ontzettend vriendelijke en aardige man die alle tijd voor je neemt.
Ook hij neemt alle vragen nog een keer met je door en vult dan vervolgens nog wat andere formulieren in die hij van het consulaat moet invullen.
Dan mag je je achter een kamerscherm van je kleding ontdoen. Sokken mogen aanblijven, evenals je onderbroek of boxer.
De arts trekt dan de wallen onder je ogen vandaan om eventjes je oogballen goed te kunnen zien, bekijkt je oren en je keel... voelt aan je nek en hals en neemt je bloeddruk op.
Daarna moet je een paar keer flink in- en uit- ademen terwijl hij aan je borst en rug luistert of alles zonder piepen en kraken gebeurt en dan ineens hangt je onderbroek op je knieen en sta je daar met je hele hebben en houden voor hem. Je moet dan eventjes op je handen blazen terwijl hij links en rechts je liezen indrukt. Ik denk om te kijken of je geen breuken of blindedarm problemen hebt ofzo.
Dan mag je nog eventjes gaan liggen op een bed en bekijkt hij de struktuur van je botten. Dan mag je gaan staan, moet je voorover bukken en bekijkt hij je rug en je ruggengraat. Daarna nog eventjes je armen strekken en je ogen gesloten houden (je onderbroek is dan inmiddels allang weer omhoog hoor, dus wees niet bang
) en kontroleert hij dus schijnbaar ook nog iets, maar wat mag Joost weten.
Bij mijn vrouw werden de borsten uitvoerig bekeken op eventuele knobbels, maar dat bleek allemaal in orde te zijn. Dit onderdeel was bij mijn zoon en mij natuurlijk niet nodig.
Hij vult verder alle papieren in terwijl je je weer mag aankleden en in ons geval is alles dus goed: wij zijn gezond verklaart en hij zal dit (advies) doorgeven aan het Consultaat. Het enige waar hij nog op wacht is de uitslag van de X-Ray en dat van de bloedtest. Als dat ook allemaal goed is, is er niets medisch niets dat in de weg staat.
Mocht er iets gevonden zijn, dan worden wij volgende week hierover gebeld. Wij hebben besloten om dus gewoon de hele week de telefoon niet aan te nemen, hahaha...
Volgende week hebben we dan het Interview op het consultaat zelf. Dan gaat de papierwinkel onder de loep...
Wordt vervolgd!