[pauline80]

Hallo Johan,

Ik heb jullie verhaal over de imigratie in 1 ruk door gelezen en wat een geweldig avontuur  Ik wil je toch (als ervaringsdeskundige) een vraag stellen als dat mag. Denk je dat er mogelijkheden zijn voor mij als alleenstaande ouder van 3 kinderen om een goed leven op te bouwen in de USA ? Ik zal even wat meer vertellen over mijn situatie. (als anderen suggesties hebben dan graag!)  Zoasl ik al aangaf ben ik alleenstaand met 3 kids (12, 10 en 2). Ik heb een mbo 4 sociaal werk en ben momenteel bezig met hbo psychologie. Toen ik 12 was mocht ik vanaf het vwo mee doen met een uitwisselingsprogramma, maar mijn ouders moesten daar wel 1000 gulden voor betalen. Mijn ouders konden dit niet veroorloven, maar toen begon mijn droom. Ooit verhuis ik naar de states !! De afgelopen jaren heb ik vaak op het punt gestaan om mezelf in te schrijven voor de loterij, maar dacht dan ook ja en dan......? Heb ik uberhaupt wel mogelijkheden daar? Hoe zit het met de werkgelegenheid daar? Een woning ? enz. Ik heb momenteel mijn eigen gastouderbureau, werk in de gehandicaptenzorg en ben aan het studeren. Daarmee wil ik aangeven dat ik absoluut een goede werkmentaliteit heb en denk dat dit wel een goede eigenschap is als je in de USA wil wonen. Wat voor bedrag is verstandig om minimaal te hebben als je de grote oversteek wil gaan maken? Ik ben gister weer 2 keer gebeld door company's voor de loterij, maar ben hier verder niet op in gegaan. Ik hoop dat je mijn vragen enigzins kan benatwoorden en dat er meerdere mensen zijn die mij meer info kunnen geven. Alvast hartelijk bedankt. En Johan petje af voor wat je allemaal gedaan hebt, geleerd hebt enzo. Je verhaal inspireerd en ik vind het waanzinnig knap van jullie kids dat ze zich zo makkelijk hebben aangepast.

Grtz.

Pauline

[Pieter79]

Hallo Pauline,

Omdat je aangeeft dat anderen ook mogen reageren hier dan maar mijn ervaring (in het kort, ik zit thuis in m'n lunchbreak);
Ik ben hier in de States getrouwd met een vrouw die werkte maar niet echt iets gespaard had. Ik had dat gelukkig wel, woonde in NL altijd thuis totdat ik vertroken had dus een behoorlijk bedrag mee. Beiden hadden we geen kinderen op dat moment, mid-achteraan in de 20, en gingen alletwee voor het eerst het huis uit. Eerst hebben we gehuurd en hele interieur moest nieuw erin. Eerste 2 maanden ruim $15k erdoorheen. De maanden erna waren er ook veel meer uitgaven dan inkomsten, gewoon van alle kleine dingen die aangeschaft moesten worden, gereedschappen etc etc. Gelukkig had m'n vrouw een bijna afbetaalde SUV dus die kosten hadden we niet meer.

Vanaf het begin had ik al goed betaald werk, gelukkig maar, want anders waren we in het rood uitgekomen. Probleem waar je hier tegenaanloopt is dat je moeilijk een lening kunt krijgen als je geen werk hebt, of niet heel veel.

In het kort; ik weet niet welk bedrag je gespaard hebt of dat je een huis hebt dat je kunt verkopen maar zonder uitzicht op werk hier met een gezin zou ik zeker niet gaan met minder dan $100k. Je kunt hier zonder werk niet terugvallen op een uitkering of wat dan ook. Vermoedelijk, als je de loterij wint, zal het ook dan moeilijk worden de consul te overtuigen zonder heel wat extra's achter de hand.

Als je echt deze kant op wil, met gezin, dan lijkt het me dat het niet anders gaat dan om met een Amerikaan te trouwen. Don't get me wrong, ik ken je situatie niet etc maar dit is mijn ervaring met hoe alles hier gaat en wat de kosten zijn. Er moeten toch genoeg vrijgezelle 30-40 zijn die het al lang gemaakt hebben en waarmee je misschien een kans maakt. Als je tips wil over hoe je die kunt vinden stuur dan ff een PM'tje (ik denk dat ik hier op de site geen reclame voor een andere website kan maken).

Alright, succes met het verwezenlijken van je droom en ook ik ben benieuwd naar andere (ervarings) reacties hier.

Gr. Pieter

[pauline80]

Hoi Pieter,

Dank je wel voor het delen van je ervaring!!!  Dat wordt nog flink sparen hahaha

[BibiS]

Hoi Pauline, wat een mooie dromen... Zelf dacht ik aan een J visum dat is misschien mogelijk via je studie. Maar uit je verhaal begrijp ik dat je langer wil blijven en dan is wat Pieter zegt trouwen de beste optie. Wat dat betreft is er nog kans als alleen staande moeder  Verder lees ik ook met veel interesse mee maar moet ik je helaas teleurstellen dat ik zelf nooit een visum procedure gestart of doorlopen heb. Hoop dat anderen nog goede ideeën voor je hebben.

[Johan]

Om te beginnen dank voor je complimenten en ja hoor je mag vragen stellen ;-)

Ik splits wel dit topic even af (maak er dus een apart topic van)!

Dromen zijn er om ze waar te maken, maar je moet ze wel realistisch waar kunnen maken. Jou opleidingen zijn niet van dien aard dat je op basis daarvan een erg grote kans maakt. Vooral je MBO 4 heeft hier weinig waarde alhoewel een boeiende opleiding ;-) Dan als je alleen bent met de zorg voor 3 kinderen (als de vader nog leeft dient die toestemming te geven om te mogen vertrekken tenzij hij geen voogd meer is) en je verhuist naar Amerika. Hoe zie je dat voor je? Wie zorgt er voor de kids als jij bent werken? Wie vangt hen op als ze uit school komen en zichzelf aan het aanpassen zijn aan de Amerikaanse situatie? Wie zorgt voor ze als ze schoolvakantie hebben (die hier aanzienlijk langer duren dan in Nederland) Wij zijn hier als gezin (dus ik en partner) en vinden het al moeilijk genoeg om tijd te maken voor de kids, wat overigens wel nodig is.

Qua geld denk ik er wel anders over dan Pieter! Ik denk niet dat je 100.000 dollar nodig hebt om te verhuizen en ook de consul zal dat niet denken. De consul zal volstaan met 20.000 dollar alhoewel ik dat weer te weinig zou vinden ;-) Ik zou rekenen op 50.000 dollar als je hier zonder werk naartoe komt en op 20.000 als je wel al werk hebt!

Buiten het feit om dat je met de loterij mee kan doen (let op: diegene die je bellen zijn oplichters en dien je te vermijden) is wellicht je beste optie hetgeen Pieter zegt. Een Amerikaanse partner leren kennen en op basis daarvan een bestaan opbouwen! Maar hoe makkelijk dat met 3 kids is weet ik ook niet en de vraag is uberhaupt of dat is wat jij wilt!

Kortom: besef goed wat de consequenties zijn als je naar Amerika gaat. De droom is geweldig en erg leuk maar vergeet niet dat de droom ook nadelen met zich mee kunnen brengen!

[pauline80]

Hoi Johan,

Dank je wel voor je reactie ! Ik ben mij wel degelijk bewust van de risico's die het met zich mee brengt en vandaar dat ik nog steeds niet heb mee gedaan met de loterij alhoewel het elk jaar weer terug komt (ik bedoel de drang om mee te dingen voor de green card). Ik had destijds de optie via mijn werk (american express) naar Amerika te gaan, maar dacht dat het de kinderen geen goed zou doen. Na het lezen van jou/jullie verhaal denk ik dat kinderen flexibeler zijn dan ik aannam. Als ik kijk naar de verdienste daar bij amex dan valt dat best tegen. zo een $ 20 p.u. wel zijn de secundaire voorwaarden gunstig. De 2 oudste zouden dan naar school gaan en de kleinste naar een daycare. Na wat ik nu gelezen heb denk ik dat ik gewoon nog maar een aantal jaar moet wachten. In ieder geval tot de 2 oudste volwassen zijn.
En wat betreft de partner.... Ik ben niet iemand die afhankelijk wil zijn van een man om een green card te kunnen krijgen. Als ik het goed begrepen heb, maag je dan 2 jaar lang niet werken. En stel na een jaar gaat het toch fout wat dan? Wordt je er dan zonder pardon uitgezet? Liever safe then sorry denk ik dan maar.
Nogmaals dank je wel voor je reactie ! 

Grtz.

Pauline

[pauline80]

@ bibiS
Wat houdt een j visum in dan? En kan dat ook als je 31 bent? En woon jij in Amerika? Hoe ben jij er terecht gekomen dan?

Grtz.

Pauline

[Pieter79]

En wat betreft de partner.... Ik ben niet iemand die afhankelijk wil zijn van een man om een green card te kunnen krijgen. Als ik het goed begrepen heb, maag je dan 2 jaar lang niet werken. En stel na een jaar gaat het toch fout wat dan? Wordt je er dan zonder pardon uitgezet? Liever safe then sorry denk ik dan maar.

Dat is niet helemaal waar. Als je tijdens je K-1 visum procedure aangeeft dat je alvast een SSN wil aanvragen dan krijg je dit een week of 2 nadat je getrouwd bent. Vanaf dat moment mag je werken. Je moet inderdaad voor een permanente greencard 2 jaar getrouwd blijven, maar ook als je binnen 2 jaar uit elkaar gaat zijn er genoeg kansen (meer kansen voor vrouwen zoals ik de instructies voor verlenging intrepeteer) om te blijven. Er is bijvoorbeeld een hokje dat je kan aankruisen dat er 'abuse' in het spel was waardoor je niet meer met hem samen kon zijn. Ook kun je aankruisen dat je eerlijk en oprecht aan het huwelijk bent begonnen maar dat het lot anders heeft bepaald. Als je precies wil weten hoe en wat lees de instructies van form I-751 maar.

Het voordeel van het vinden van een Amerikaanse levenspartner is dat je een heel groot gedeelte van de kosten niet meer hebt (en iets van financiele zekerheid). Zeker met 3 kinderen wil je zo min mogelijk risico lopen. Met 3 kinderen deze kant op komen, zonder werk vooruitzicht is echt moeilijk (ook kinderopvang wat Johan zegt en dan nog zien te werken).

Ik blijf erbij dat ik in jouw situatie $50k te weinig zou vinden, maar dat hangt natuurlijk ook van iemands uitgavenpatroon af.

Gr. Pieter

[Jez]

Het voordeel van het vinden van een Amerikaanse levenspartner is dat je een heel groot gedeelte van de kosten niet meer hebt (en iets van financiele zekerheid).

En het nadeel is dat je dan (een tijdje) aan zo'n vent vastzit........ 

[BibiS]

Nee hoor Pauline ik woon gewoon in Nederland. Heb alleen het J visum weleens horen vallen. De info die ik hier neer zet heb ik van de site Visaversa naar wat ik begrijp een bedrijf met een duidelijke site en goede service mocht je echt een visum willen gaan aanvragen. Kan niets vinden daarin over leeftijd en weet van stelletje wat beide onder een j visum in Amerika zit met kids... Dat kan dus naar mijn weten wel. Weet alleen niet of jou studie een geschikte studie is om een "tijdje" in het buitenland te verblijven.

Voorwaarden J-1 visum

    * De stage/training moet plaatsvinden in het vakgebied van opleiding en/of werkervaring. Voor trainees zonder opleiding in het betreffende vakgebied geldt dat er minimaal 5 jaar relevante werkervaring moet worden aangetoond.
    * Het J-1 visum is geen regulier werkvisum, maar een stage/training visum gericht op het opdoen van ervaring. Een belangrijk onderdeel van een J-1 visumaanvraag is een gedetailleerd training plan in standaard format, opgesteld in samenspraak met de werkgever.
    * Minimum leeftijd voor het J-1 intern/trainee programma is 18 jaar.
    * Voor interns (student of minder dan een jaar geleden afgestudeerd bij begin van stage/training) is de maximale duur van een J-1 visum 12 maanden. Voor trainees (meer dan een jaar geleden afgestudeerd bij het begin van stage/training) is de maximale duur van het visum in de meeste gevallen 18 maanden.
    * Wijzigingen in het J-1 programma in 2007 hebben het lastiger gemaakt om een stage/training te volgen bij een relatief kleine werkgever. Deze werkgevers krijgen eerst een bedrijfsbezoek van de visumorganisatie voordat de visumaanvraag kan worden goedgekeurd. Verder moeten werkgevers meer informatie overleggen dan voorheen.
    * Op basis van het J-1 visum kan een social security nummer worden aangevraagd, en kan de stagiair/trainee ook salaris ontvangen.
    * Na afloop van het visum kan de J-1 visumhouder nog 30 dagen in de VS blijven om bijvoorbeeld te reizen of zaken af te ronden.
    * Directe familie leden zoals echtgen(o)ot(e) en kinderen krijgen een J-2 visum. De echtgen(o)ot(e) mag werken in de Verenigde Staten, nadat hiervoor apart toestemming is aangevraagd bij de USCIS.

Snap wel dat je graag onafhankelijk bent van een man,  het lijkt me ook logischer dat je deze regeling gebruikt mocht je echt verliefd worden op een man en niet als doel om de Vs binnen te komen ( al zullen er mensen zijn die het zo doen daar lijk je me in het eerste opzicht geen type voor).

Zoals ik al zei weet ik er niet heel veel van en wat ik er van weet zal ik met je delen... Tot die tijd ga je in januari een reis maken las ik... ( wie weet kom je die gezellige knappe en vooral leuke amerikaan dan toch nog op tijd tegen )

[Johan]

Je zult mij niet horen zeggen dat je "een vent" moet vinden om er een greencard uit te slepen! Kijk als jij voor jezelf bepaald dat jij graag vrijgezel blijft moet je dat zeker niet nalaten en vooral niet in Amerika op zoek gaan naar een vent. Maar mocht je zoekende zijn of nog interesse hebben jezelf te binden aan een man, waarom dan niet een man in Amerika in plaats van Holland. Daar is niets verkeerd aan! Ik denk dat je persoons eigen dingen sowieso niet aan de kant moet zetten voor welke droom dan ook want geloof me ook die droom wordt snel normaal als je hem eenmaal ten uitvoer brengt. Als je dan niet meer jezelf bent of kunt zijn is het plezier er vlug af.

Wat betreft hoeveel geld je moet meenemen is heel persoonlijk dat zie je wel! Daar waar Pieter vind dat 50k niet genoeg is denk ik dat je er een hele tijd mee vooruit kunt. 20 dollar per uur verdienen kan heel weinig zijn maar ook heel erg veel. Als je in het gebied woont waar ik zit kun je met 20 dollar p/u heel wat meer dan dat je in California of New York woont. In de normale banen hier is 20 dollar zelfs flink!

Kinderen zijn inderdaad heel flexibel en hebben een flink incasseringsvermogen. Maar daar staat tegenover dat kinderen niet zonder aandacht van hun ouders kunnen (en in jou geval zul jij het gemis van een vader moeten compenseren dus komt het nog meer op jou bord) en simpelweg jou hulp nodig hebben om zich aan te passen en de boel emotioneel te verwerken. Ik zeg overigens absoluut niet dat je het niet moet doen, ik wil alleen duidelijk zijn over waar je rekening mee moet houden. Als deze droom er is en jij durft het aan moet je er voor gaan maar niet zonder de consequenties in ogenschouw te nemen ;-)

Stel gerust meer vragen! Ik wil overigens met alle plezier mijn dochter laten reageren op eventuele vragen, dat vind ze alleen maar leuk ;-) Dan heb je informatie uit de eerste hand vanuit het perspectief van een kind!

[pauline80]

Hoi Johan,

Het is niet dat ik helemaal geen vent wil, maar als ik heel eerlijk ben weet ik niet of de verschillen tussen Hollandse mannen en Amerkaanse mannen erg groot is (qua mentaliteit). En ik denk ook niet dat een man (welke nationaliteit dan ook) op een vrouw met 3 kids zit te wachten.
Ik zag dat jij ook een dochter hebt die op speciaal onderwijs zit en mijn jongste dochter gaat volgend schooljaar naar het speciaal onderwijs. En om haar maak ik mij zorgen. De kleinste is nog zo klein die past zich nog bijna overal makkelijk aan. De oudste gaat naar het vwo en droomt ervan om in Amerika naar school te gaan (vanwege de mogelijkheden) Als je het goed vind wil ik mijn oudste dochter wat vragen laten stellen.
De kinderen zijn ook de reden waarom ik nooit een start heb gemaakt richting Amerika. En het zorgstelsel daar. Stel 1 van de kinderen wordt ziek (of ik zelf) dan kan het je duizenden dollars kosten. En dan.....? Er zijn allerlei dingen die je in je achterhoofd heb zitten.
By the way hoe kom je in contact met een Amerikaan. Pieter had mij wel een tip gegeven, maar die werkt helaas niet. Dus dat is ook niet makkelijk.

[Yessica]

De mentaliteit tussen Amerikaanse en Nederlandse mannen is inderdaad anders. In het voordeel van de Amerikanen, no offence heren    Ik vind ze hoffelijker, houden vaak deuren voor je open en zo, doen niet aan 'going Dutch', maar aan de andere kant, veel Nederlandse vrouwen willen juist 'gelijkwaardig' zijn en zitten op die ouderwetse hoffelijkheid niet te wachten, maar ik vind dat wel prettig.

Ik was ook single en vond dat helemaal niet leuk. Ik ben geen feestbeest dus mannen ontmoeten in de kroeg is er voor mij niet bij. Dus... ik dacht als ik dan toch op een datingsite ga, waarom dan niet een Amerikaanse/internationale? Ik ben net als jij niet op zoek geweest naar een Amerikaan alleen voor het papiertje, als ik dat had gewild had ik in 2005 al naar Amerika gekund en heb nadien meerdere aanbiedingen gehad om te trouwen alleen voor het papiertje. Daar had ik dus geen zin in.

Maar nu heb ik dus, via zo'n site, wel een leuke Amerikaan leren kennen. Het voordeel van een internationale datingsite is dat mannen van tevoren weten waar ze aan beginnen, dus dat iemand van ver komt en daten dus lastiger is. Iets anders wat ik gemerkt heb is dat mannen het juist heel raar vonden dat ik op mijn 39e kinderloos ben. Men gaat er bij een bepaalde leeftijd eigenlijk vanuit dat je moeder bent. Ik heb het vaak uit moeten leggen en er is zelfs een keer iemand afgehaakt omdat ik niet de nodige levenservaring had door geen kinderen te hebben 

Je kunt het altijd eens proberen, een profiel heb je ook zo weer gedelete!