[Ilovenature]

Graag had ik wat informatie gehad van Belgen of Nederlanders die als verpleekundige werken in de USA. Liefst nog in Connecticut of toch het Noordoosten.
Hierbij had ik graag meer specifieke werkervaringen gehad : werkduur (per dag/ per week), verlofregeling, ... en vooral hoe die ervaren wordt.

Wij horen hier de wildste verhalen over: "Je weet in Amerika om hoe laat je moet beginnen, maar nooit wanneer je mag stoppen."   "Dubbele shifts kennen ze daar wel héél goed"   "Overuren bestaan in Amerika niet"   (betaling dan wel?)  "Al die processen die daar in de gezondheidszorg lopen, wees daar maar voorzichtig mee",  "collegialiteit in de verpleging kennen ze in Amerika niet", .....
 
Is er iemand die in de branche zit en mij correcte info kan geven?  Hoe ervaar je het verschil in werksfeer, cultuur,....  Alvast bedankt!

[ned in MO]

Ik zal het eens aan mijn vrouw vragen

Overuren bestaan wel en je krijgt ze ook betaald normaal gesproken.
Er is een groot tekort aan verpleegkundigen hier, dus ze willen je niet kwijt

[Dusza]

Je kan misschien hier al eens beginnen:
Ten eerste is er Annemiek. Zij is een Nederlandse verpleegkundige die met een Amerikaan huwde, en nu dus in Amerika werkt. Op haar blog schrijft ze af en toe iets over haar werk, en in de links van haar blog zie je nog een blog van een collega-verpleegkudige staan, die wel heel veel over haar werk schrijft:
http://www.biego.blogspot.com/
En dan is er nog Mariska: http://home.planet.nl/~bomme060/
Zij is ook een Nederlandse verpleegkundige. En omdat men in (bepaalde delen van) de VS met een tekort aan verpleegsters zit, kan je op basis daarvan een speciaal visum krijgen. Dàt is exact waar Mariska mee bezig is. Simpel is het allemaal niet, maar het relaas staat op haar blog te lezen.

[ned in MO]

Dat is een H1B visum.

Dit heeft zij later kunnen omzetten naar een greencard

[Annemiek]

Hi, hi, Annemiek hier
Als je nurse bloggers zoekt, op deze blog http://www.emergiblog.com/ staan er rechts wel 101.
Wat antwoorden op de vragen:
-werkduur: bij ons 8 of 12 uren diensten. Het verschilt in ons ziekenhuis per afdeling welke diensten er gewerkt worden. Ik werk zelf part time, 2 diensten van 12 uur. Degenen die 12 uur diensten draaien werken in principe maar 2 dagen achter elkaar, behalve als ze zelf meer willen werken. 3 dagen van 12 uur vindt ik persoonlijk te veel.
We worden per uur uitbetaald, sommige verpleegkundigen zoals de managers en case planners krijgen een vast salaris.
Hoe het geregeld is kan erg verschillen per ziekenhuis.
Verlofregeling: zoiets hetzelfde als overal in de VS, 2 weken per jaar vrij, 5 betaalde feestdagen (als we werken op een feestdag krijgen we 1 1/2 tijd betaald). Verder nog "personal time", en ziektedagen.

Quote: "Je weet in Amerika om hoe laat je moet beginnen, maar nooit wanneer je mag stoppen."
Ik heb wel eens gelezen over ziekenhuizen die hieraan doen: als er geen vervanging is dat je moet blijven, maar heb het zelf nog nooit zien of horen gebeuren in ons ziekenhuis. Het gebeurd wel eens dat je een half uurtje langer blijft om je rapportage af te maken. Een ziekenhuis dat verpleegkundigen verplicht laat blijven (en je moet wel als er geen vervanging is) draait zichzelf de nek om.

Quote: "Dubbele shifts kennen ze daar wel héél goed" : in ons ziekenhuis zeker niet, ik geloof niet dat ze het zelfs zouden toelaten. Het zou onverantwoord zijn.

"Overuren bestaan in Amerika niet": alles over de 40 uur krijgen we 1 1/2 uitbetaald. Degenen met salaris moeten het in tijd terug nemen. We worden niet verplicht om overtijd te maken, maar doen het vaker als er tekorten zijn, en sommigen doen het heel graag om wat extra's te verdienen.

Quote: "Al die processen die daar in de gezondheidszorg lopen, wees daar maar voorzichtig mee": helaas is er altijd de kans. Je bent via het ziekenhuis verzekert, maar het is ook goed om je eigen aansprakelijkheidsverzekering te hebben.

Quote: "collegialiteit in de verpleging kennen ze in Amerika niet", .....
Gelukkig toch wel!!!

Nu een vraag voor jouw: waar komen die verhalen vandaan???

[Ilovenature]

Dank allemaal voor die reacties. Ik kan lekker beginnen grasduinen op die blogs.
Annemiek, dank voor die antwoorden. Nu ben ik jou zeker mijn "bronnen" verschuldigd.   
Mijn "informatie" haal ik van 2 verpleegkundigen (collega's) die in Amerika gewerkt hebben.  Allebei hebben ze om privé-redenen gekozen om terug in België te wonen. M.a.w. ze zijn niet echt objectief.  Ik heb soms de indruk dat het meer een zichzelf staven in hun beslissing is. Vandaar mijn vraag hier.    2006-04

Enne.... ik heb zelf ook gewerkt in een ziekenhuis waar op dat moment een groot tekort aan personeel was. (in België!)  Ik werd toen op een zeker ogenblik wèl gedwongen om aan één stuk door van vrijdagavond 21.30 u tot maandagmorgen 7.30 uur te werken.  (diezelfde vrijdag had ik ook al een vroegdienst gedaan)  Op zondag wenend aan de telefoon hangen voor aflossing hielp geen zier. En ja! Daarom deze vraag. Dit was een totaal onverantwoorde situatie die ik hoop nooit meer te moeten meemaken. Ik stond er dat weekend alleen voor op een zeer zware dienst. De artsen losten elkaar af. De verpleegkundige bleef staan....
Het werd pas ècht doodleuk toen de personeelsdienst mij (en een paar collega's in dezelfde situatie) op het matje riepen omdat we "vergeten waren om uit te badgen".... Mocht ik nog bewijzen dat ik daadwerkelijk gewerkt had.

Afin, dit is 7 jaar geleden gebeurt. Ik heb nu een prachtige job met prachtcollega's èn een directie die haar verantwoordelijkheid neemt , m.a.w. waar zoiets ondenkbaar is.

[Mr-Leo]

Ik denk dat zulke cowboy verhalen vooral van mensen komen die nog nooit in de US zijn geweest en het moeten doen met de "kennis" die ze krijgen via TV programma's als ER enzo

[Annemiek]

Die verpleegkundigen hebben dan wel enorme pech gehad om op zulke plek terecht te komen. Die zullen er ook best zijn, maar ze zullen hun verpleegkundigen niet lang houden.
Vreselijk dat je zoiets hebt meegemaakt, op zo'n plek blijft toch niemand werken.

[B-man]

Ik denk dat zulke cowboy verhalen vooral van mensen komen die nog nooit in de US zijn geweest en het moeten doen met de "kennis" die ze krijgen via TV programma's als ER enzo

Idd, mijn (oud) tante heeft tientallen jaren in de verpleging gewerkt in Baltimore en ik heb nooit van dat soort verhalen gehoort. Het zal misschien hier en daar een keertje voorkomen maar dat zijn uitzonderingen!

[Ilovenature]

Ik ben blij dat te horen!

En het is waar. Op zo'n plaats blijft niemand werken. Toen ik die bewuste maandag afgelost werd, ben ik meteen naar de personeelsdienst gestapt om mijn ontslag in te dienen. Dus je hebt gelijk. Met die verantwoordelijkheid en in zo'n situatie blijft niemand werken. We zijn tenslotte verantwoordelijk voor mensen.
Al mijn collega's van toen werken daar trouwens ook niet meer....  Het is ook niet zo verstandig geweest van die directie om zo'n situatie te creeeren in een branche waar al zo'n enorm tekort is aan personeel. Nog voor de week om was kon ik al kiezen tussen 3 andere jobs.   
Maar zoals gezegd, dit is verleden tijd. Het is nu wel des te leuker om in een team te werken waar iedereen op elkaar ingespeeld is en waar wij als collega's goed aan elkaar hangen, zonder te overdrijven. Bij ons nu zou zo'n situatie niet kunnen. Eigenlijk is het goed geweest om eens een andere situatie te kennen. De waardering is des te groter...   Medelijden hoeft dus echt niet hoor.   
Ik wou alleen toch een beetje zekerheid (voor zover dat ooit mogelijk is) dat ik niet opnieuw  in zo'n situatie kom.

[Annemiek]

Ben je van plan in de VS te gaan werken?
Ik kan niet zeggen dat die dingen nooit voorkomen, ik ben het zelf in 20 jaar nog niet tegen gekomen, en ook niet via persoonlijke verhalen. Alleen in een vakblad wordt het wel eens aangehaald.

Ik hoorde vandaag van iemand wiens dochter als verpleegkundige in Denver werkt: niemand gaat daar momenteel naar huis vanwege de sneeuwstorm. Zo'n situatie hebben we hier ook wel eens gehad, maar gelukkig komt dat niet zo vaak voor.

MrLeo: aan de meeste tv shows die in ziekenhuizen spelen erger ik me gruwelijk, en nog meer aan hoe verpleegkundigen afgeschilderd worden

[Ilovenature]

Eigenlijk zou ik dolgraag in de USA werken. Vooral Connecticut en omgeving heeft mijn hart gestolen.  Alleen.... ik ben niet zo'n held     De administratie, spanning en verhuis en zo, zie ik allemaal goed  zitten, maar we hebben 2 kinderen die nog naar het univ moeten. Hier in België is dat praktisch gratis in vergelijking met Amerika. Ja, ik weet wel. De mensen klagen hier nog, maar toch. Met al die voorzieningen in België kan iedereen hier studeren. Werkloos of niet. Inschrijvingsgeld in België ? 528 euro maximum  (werklozen betalen 85 euro...) Dit stoort mij eigenlijk. Kinderen krijgen hier geen studiebeurs als ze goed presteren, wèl als de beide ouders werkloos zijn...
Financieel is het dus nog een beetje uitzoeken. We komen er wel. 

Eigenlijk ben ik dus behoorlijk hypocriet. Ik vind onze Belgische zorgenstaat totaal irrealistisch en nu, als de kinderen naar het univ moeten..... 
Maar ja, we betalen hier als loontrekkende ook de hoogste belastingen ter wereld en... dit is  niet voor deze rubriek.   

Ik heb ook op die sites gegrasduind die jullie aangeraden hebben. Wat mij opvalt is dat er blijkbaar een pak bureau's zijn die verpleegkundigen helpen de oversteek te maken. Mijn echtgenoot heeft mij een paar maanden geleden zo halvelings op monster gezet. Halvelings, want hij kende niet de juiste gegevens.  ( 't Ja, hij zit in de computerbranche, dus verpleging, verpleegkundige termen en  technieken en die diensten interesseren hem geen moer    )
Binnen de week had ik al een aanbieding van 2 bureau's die mij wilden helpen. Voorwaarde : 2 jaar voor hen werken, daarna ben je vrij om te doen wat je wil. Je kan in Amerika blijven of je kan terugkeren naar jouw vaderland. De voorwaarden zijn bij allemaal ongeveer hetzelfde. Het grootste verschil zit in de taal:  Engels of Nederlands, afhankelijk van de plaats waar het bureau gevestigd is.
Wat ik mij nu afvraag.... waar haalt zo'n bureau zijn winst? Ze rekenen zo weinig aan in vergelijking met wat ze bieden. Of misreken ik mij?

[ned in MO]

Dat soort bedrijven betalen jouw een salaris maar krijgen van de werkgever heel goed betaald, omdat er zo'n tekort aan mensen is.

Als je eerder weggaat daar krijg je een boete. tenzij het bedrijf aan contract breuk doet. dat deed een bedrijf ooit met mijn vrouw. Kwam net goed uit. Hoefde ze geen 10000 boete te betalen . Ze dreigden wel maar haddenn geen poot om op te staan.

het bedrijf heette sunbelt geloof ik

[Dusza]

maar we hebben 2 kinderen die nog naar het univ moeten.

Hoe oud zijn jullie kinderen nu?

De voorwaarden zijn bij allemaal ongeveer hetzelfde.

Eventueel eens de vraag stellen aan Mariska (van het blog dat ik hier boven aangehaald heb) waarom zij voor het bureau gekozen heeft waar ze nu mee werkt?

[Ilovenature]

Een goed idee !  Mariska lijkt ook heel gelukkig met haar keuze.  Bij deze is de mail verstuurd. Haar bureau lijkt ook meer te begeleiden dan de aanwervingsbureau's in de USA. (hulp bij NCLEX, ....) Dit heeft geen enkel Amerikaans bureau aangeboden, toch niet in de eerste mails. 

Mijn kinderen ? 16 en 17 jaar.  Nu vertelde onlangs iemand uit Winsconsin dat ook mensen met een greencard en zeer goede resultaten de een of andere vorm van "steun"  krijgen.  (??)  We zien wel. Anders wordt het een paar jaar een enorme buikriem. Kunnen we gelijk wat kilootjes kwijt       In elk geval moeten we nu beslissen of we de stap zetten of niet. Het is bij ons "allemaal samen of niet". We worden wel met de dag enthousiaster.

Leuk nieuwtje.... gisteren keek ik eens statistieken na over geweld: het lichamelijk geweld in de USA algemeen is lager geworden dan in België algemeen. 

In de USA daalt het geweld. Bij ons neemt het lichamelijk geweld toe. Uiteraard zijn er enorme uitschieters in de steden, maar dat telt bij allebei. 
Bij ons zijn we op de spoedopnames tegenwoordig verplicht om een cusus zelfverdediging te volgen.  Dit tonen ze nog niet op die soap-serietjes, hé