Amerika Forum - USA 4 ALL - Informatie
Algemeen => Algemene discussie => Topic gestart door: Verelle op 26-12-2006, 22:53 uur
-
Op 2 januari 2006 kwamen we in Houston aan, nu bijna een jaar later, en zo'n 18.000 mijlen verder zijn we weer in Houston en hebben we onze eindbestemming bereikt. We hadden het doel om in een jaar 40 nationale parken aan te doen, maar dat is helaas niet helemaal gelukt, het zijn er uit eindelijk 37 geworden. We moesten er een paar overslaan omdat er gewoon nog te veel sneeuw was en de wegen onbegaanbaar waren. Daar voor in de plaatst hebben we wel nationale monumenten en state parks aangedaan.
We zijn letterlijk met de klok mee vanuit Texas naar het westen gereden, toen omhoog naar Washington State en daarna via een omweg richting Colorado en daarna weer omhoog naar North Dakota, richting Maine gereden en daarna langs de oostkant weer richting Texas. Maar was een jaar genoeg? Nee! De smaak naar meer...meer...meer is gebleven... :-)
Vanmorgen hebben we "onze" Motorhome ingeleverd bij een Consignment Lot en hopen we dat deze verkocht gaat worden binnen afzienbare tijd.
Stilletjes hopen we dat deze niet wordt verkocht, want dan hebben we een excuus om weer snel terug te komen en weer met ons huisje op wielen te gaan reizen. Er zijn al weer stille plannen voor nog zo'n trip over een aantal jaar als het even meezit.
-
Wow! Dat is me nog eens een droomreis zeg!!!
Ik moest wel lachen toen je schreef dat jullie 40 NP's wilden aandoen, maar het niet gehaald hadden en dat het er maar 37 geworden zijn, hahaha... Dat is al heel wat en meer dan de gemiddelde toerist of Amerikaan heeft gezien!
Even een vraagje: hoe was het zolang wonen in een camper? Ik bedoel, zaten jullie op een gegeven moment niet met elkaar in de clinch of viel dat allemaal reuze mee? Het lijkt in iedergeval een prachtige ervaring.
cheerb 2006-01
-
Even een vraagje: hoe was het zolang wonen in een camper? Ik bedoel, zaten jullie op een gegeven moment niet met elkaar in de clinch of viel dat allemaal reuze mee?
Een 36 foot motorhome is niet echt klein, maar soms is het gewoon te klein als je 24 uur per dag bij elkaar bent. Ik heb er zelf behoefte aan om soms alleen te zijn, mijn partner een stuk minder. Er zijn ruzies geweest, en soms ook flinke, maar je kan niet zo maar de deur achter je dichttrekken om af te koelen, want als je terugkomt kan je 'huis" zo maar ineens verdwenen zijn. Dus we hebben beide geleerd om onze emoties onder controle te houden en iets vaker sorry te zeggen.
Alleen in Rocky Mountain national park liep het uit de klauwen en heb ik de deur achter mij dicht getrokken en ben ik uit woede gaan lopen, 12 mijl later en over een bergpas heen te zijn gewandeld was ik weer voldoende afgekoeld om terug te gaan. Ondanks dat er momenten zijn geweest dat ik het liefst het vliegtuig had willen pakken om terug naar Nederland te gaan, ben ik blij dat we het beide met elkaar hebben uitgehouden. Ik denk dat onze relatie er door sterker is geworden, maar ik weet zeker dat het niet voor iedereen is weggelegd.
-
Bedankt voor je eerlijke reaktie. Ik vroeg me dit dus af. :)
Nu komen ruzies (gelukkig) ook voor in het dagelijkse leven, maar hier zit je inderdaad bijna een jaar elke dag heel dicht bij elkaar. Precies wat je zegt: de ralatie kan er alleen maar sterker op worden en gelukkig is dit ook bij jullie het geval.
Wel leuk om ook deze kant van het verhaal te kennen. We zijn tenslotte allemaal mensen. :)
-
Huh........is het jaar alweer voorbij dan???? Ongelooflijk wat is dat snel gegaan.............En wat een reis!!!
-
Maar was een jaar genoeg? Nee! De smaak naar meer...meer...meer is gebleven... :-)
Daar kan ik me wel iets bij voorstellen... ;)
-
Huh........is het jaar alweer voorbij dan???? Ongelooflijk wat is dat snel gegaan.............En wat een reis!!!
Kunnen wij ons ook niet voorstellen dat het jaar al weer bijna om is, dit jaar is supersnel voorbij gegaan. Time flies when you are having fun.