[Amsterican]

Het blijft vreselijk..Ik denk dat iedereen zowel de jaartal en datum precies kan herrineren.. alswel waar ze op dat moment waren en wat ze voelden...


Hoewel.. wonderbaarlijk genoeg zijn heel veel Amerikanen de jaartal alweer vergeten.. Zoals dit artikel illustreert.

]]http://forum.verenigdestaten.info/index.php?action=post;topic=4464.msg47077http://

Jeetje, je concentreert je wel heel erg op dat kleine gegeven, ondanks het feit, dat er al heel wat anderen hebben geantwoord, dat dat zo vreemd niet is.  Ik erger me een beetje aan je gezeur hierover.  Ik kan je verzekeren, dat vrijwel iedere Amerikaan rond deze datum zich nerveus voelt en zich precies herinnert, wat zich die dag heeft afgespeeld.  Nog duidelijker, dan voor Europeanen.  Ik heb in ieder geval geen jaartal nodig, slechts 11 september brengt de hele narigheid al terug.  Hou eens op met je op stomme kwisjes te concentreren, het jaartal is triviaal, de gebeurtenis en de nagedachtenis zijn feit.  Vooral een week voor de herdenking vind ik het gezeur hierover super irritant!

Jammer dan. Het was puur informatief bedoeld. Ik denk dat we het best beschaafd kunnen houden.. Jij dus ook als je het niet met me eens bent; woorden als 'stomme' en 'gezeur' zijn een beetje onbeleefd.

Het ondermijnt de narigheid op geen enkel manier. en het is inderdaad 'een klein gegeven' zoals jij het noemt als je het vergelijkt met de Nare gebeurtenissen die op de datum hebben plaatsgevonden.  Let's let it rest.!

Ok; Hier in Nl Zullen er overigens ook veel services plaats vinden; alleen al in den Haag en hier in mijn eigen stad (leidschendam) hebben veel Amerikaanse organisaties plannen om Services te organiseren. dit gebeurt grotendeels in de kerk, maar ook Budhisten, Joden en andere geloven hebben al voorbereidingen getroffen. Dit zal uiteraard veel minder uitgebreid zijn dan in Amerika.. but it's good to remember..

Nee, PetraVS heeft gelijk, je begint je stukje met gedram over hoe de meeste mensen het jaartal wel herinneren vs. Amerikanen die het volgens een krant (WP) niet herinneren. 

Gevoelenswaardig zou een Europeaan nooit kunnen voelen wat een Amerikaan voelde (met als uitzondering de European/non-American die hier wonen en geinvesteerd zijn in het land toendertijd of familie leden of zeer goede vrienden kwijtgeraakt hebben (ik herinner mij dat er een jonge vrouw was (Neder-Amerikaan) die omgekomen is op 9/11.).   Je kunt niet een dergelijke statement maken en op het moment dat je ermee wordt geconfronteerd (door een Amerikaan) het allemaal netjes terugwillen achterhalen met "Let's let it Rest."

Persoonlijk is 9/11 een hele moeilijke dag voor mij, ik had vrienden die in de torens werkte, ik heb jarenlang in WT2 gewerkt en woonde in de buurt van de Torens (TriBeCa).  Ik werkte in de torens toen '93 gebeurde dus het is allemaal close.  Toen 9/11 gebeurde was ik in West Hollywood op weg naar m'n werk, een vriend vertelde mij (hij plaagde mij altijd dat ik zo een NYer was) dat een bom was afgegaan in een van de torens (hij had alle info nog niet) en ik geloofde hem half.  Ik weet nog dat ik dacht: dat is erg, maar op z'n max 10 doden (die van '93 had 6 doden), dus toen ik op m'n werk kwam en de footage zag, was ik in shock, ik belde mijn familie en vrienden en mijn 2 exen die ik in NYC heb (gedeelte van hun werkte ook near de towers, soms in de towers), sommige kon ik contact mee krijgen andere niet.  We kregen na een paar uur werken (ik werkte voor een rehab) vrij en ik ging naar m'n beste vriendin's huis toe en verbleef daar tot 4 uur 's morgens samen met al onze vrienden  (overwegend NYers en Texanen), we gingen naar Vigils en het was gewoon een hele trieste dag, het waren en zijn nog steeds trieste dagen.

[Elsie Luvs USA]

Ik was die dag bij vrienden in Indiana. Ik herinner het mij nog als was het gisteren. Vergeten zal ik het nooit. Mijn allereerste vliegvakantie, zo ver weg ... en dan zoiets!    Mijn vriendin haar vriend belde die ochtend naar huis om ons te zeggen dat we de TV moesten opzetten, er was iets vreselijks gebeurd. Ik kon mijn ogen niet geloven. Wat nu?! Niemand mocht het land in of uit en dus moest ik 1 week langer in de VS blijven. Op zich vond ik dat absoluut niet erg, maar gezien de omtandigheden. Als ik er nu nog docu's of films van zie wordt ik er nog steeds emotioneel van. Waarom moest dit gebeuren? En waarom moesten zoveel onschuldige mensen sterven?! Zullen we er ooit een antwoord op krijgen?

In 2004 hebben we Ground Zero bezocht, exact 3 jaar na de feiten. De herdenking zelf hebben we niet meegemaakt, die was al voorbij toen we er aan kwamen, maar toch... ik hoef niemand te vertellen dat dit een emotionele ervaring was. En ik ben blij dat we er geweest zijn. Vele mensen bleven nog rondhangen om foto's, berichten e.d. te lezen. Of gewoon te luisteren naar wat mensen hadden te vertellen. Ook toen kon je zo de samenhang voelen....

[EllenM]

ikzelf was aan het werk (reisbureau). mijn collega belde op om het te vertellen en ik zei nog tegen haar dat ze niet zo'n flauwe grap moest maken. helaas bleek het de waarheid te zijn. meteen toen ik oplegde belde mijn man, die het dus bevestigde. ik heb de rest van de dag in een roes beleefd en kon niet wachten tot ik thuis was om de beelden zelf te bekijken. de gehele avond heeft er dan ook cnn aangestaan.

[Liberator]

I was at the university standing in the hallway having fun. One guy ran out of a classroom and said a big plane just hit one of the twin towers in New York. We where all like,.. yea right,.. no way man. Then a few more people said it and I started to get really worried. Then someone heard that another plane had hit the WTC. We tried to get more info on the internet but half the internet was down. Google grinded to a halt. CNN.com reached max users. We where amazed and stunned that such a thing could happen and the internet slowing to a crawl did nothing to calm my nerves, if so many people hit the net then something huge must have happened, thus I could not have been a hoax, sadly it was reality.

[Buba]

Ik was die dag vrij, moest niet werken.
Ik was bij mijn vriendin thuis toen ik op het nieuws hoorde over het eerste vliegtuig dat in de toren was gevlogen.

Kort daarna een tweede...

Eerst ongeloof, maar je kan niet anders dan het te geloven als je de beelden ziet.

[B-man]

Ik was ook vrij en aangezien ik een nieuwsjunkie ben had ik ook die dag CNN op de achtergrond aanstaan. Zag het vanaf de eerste seconde "Breaking News" dus.Heel wazig allemaal want ze begonnen met een ingezoomd beeld van het gat en ik zag dus niet precies wat het was maar ik las het wel eronder. Toen ze uitzoomde heb ik volgens mij een minuut stokstijf gestaan en heb daarna geloof ik iedereen gebeld die ik in mijn GSM had staan. Niemand geloofde me toen ik het zei maar na de TV te hebben aangezet piepten ze wel anders. Ik had net een vriend aan de lijn toen de tweede kwam aanvliegen, geloof dat we beide een minuut niets meer hebben gezegd en we zijn allebei toch vrij ad rem.Zelfde gold voor het instorten van de eerste toren. Hele surrealistische dag!!! 

[Buba]

Hele surrealistische dag!!! 

Moest het een film zijn, het zou erover zijn.  Maar toch is het spijtig genoeg echt gebeurd...   

[angelika]

11 september 2001 was een dag in onze honeymoon vakantie en we waren toen in amerika.
We waren in de mirage in las vegas en checkde die ochtend toevallig laat ui (rond 9.30) omdat er zoveel te zien en te doen is in las vegas hadden we juist die ochtend niet de tv aan en wisten dus van niets. Bij het weggaan vroeg de vrouw aan de balie of we met het vliegtuig gingen? we vonden dit al heel vreemd en vroegen waarom ze dit wilde weten. Nu toen kwam dus het verhaal dat er 1 vliegtuig in de tower was gevlogen. We konden langer bijboeken als we wilde maar op ons programma stond zion dit leek ons wel iets veiliger dan LV dus we vertrokken die dag naar zion.
Ik verheugde me voor de vakantie begon het meest op zion want dit had de vorige keer veel indruk gemaakt. Nu we kwamen aan in zion met regen en de vlaggen halfstok verder allemaal verslagen mensen en zelf het gevoel hebben dat je niet weg kunt uit je vakantie land. Ik herinner het me nog als de dag van gisteren je huwelijksreis vergeet je niet snel maar die van ons zal ons echt altijd bij blijven. Ik weet nog dat we de dagen erna toen er nog steeds geen vlieg verkeer mogelijk was het als erg benauwend hebben ervaren. We waren ook erg blij toen we in capitol reef in de canyon liepen en eindelijk weer een vliegtuig over zagen vliegen. We zijn blijven staan en hebben een tijdje omhoog naar dit vliegtuig gekeken en hadden het gevoel we kunnen weer terug mocht dit eerder nodig zijn.
Zo heeft iedereen zijn eigen verhaal op 11 september en achteraf ben ik blij dat ik het iets dichter heb meegmaakt in het land zelf en heb gezien en gevoeld hoe vreselijk dit allemaal was en is. 

[Elsie Luvs USA]

Ja dat klopt...ook ik heb nog altijd iets van...goh, toen het gebeurde was ik daar! Zoals ik al eerder zei... je hebt de verslagenheid gezien, op die dag zelf voelde je je mede-Amerikaan..'k weet wat je bedoelt.

[USofA]

Op moment van het drama zat ik op m'n werk.
Paar minuten na drama ging het door de wandelgangen. Allemaal aan de beeldbuis geplakt om nieuws hierover te volgen.

[nbraakman]

Ik was bezig met een practicum, en mijn dieet

Eenmaal thuis aangekomen (4 uur later) kwam ik er pas achter wat er gebeurd was. In eerste instantie geloofde ik het niet echt.

[B-man]

Heb het eigenlijk vanaf de eerste seconde gevolgd. Was die dag vrij en heb vaak CNN aanstaan op de achtergrond, net als die dag. Had dus de eerste seconde van Breaking News beet en heb die 2 dagen aan laten staan. Eerste berichtgevingen waren erg vaag en warrig, sportvliegtuigje of groot vliegtuig, wel evacuatie geen evacuatie, wel kaping gemeld geen kaping gemeld, dat soort dingen. Toen die 2e de toren invloog hab ik een minuut niets gezegd, net zoals een vriend die ik net op dat moment aan de lijn had.

[Adriaan47]

I was in New Zealand toen het gebeurde en wist heel vlug wat er gebeurde en zal het nooit vergeten.(9/11/2001)
Mijn koffers waren namelijk gepakt om naar USA te gaan en mijn ticket was maanden daarvoor al gekocht.
Ik zou naar mijn vriendin gaan in Georgia.
Midden in de nacht kreeg ik een telefoontje van haar en zij vertelde dat USA werd aangevallen.
Ik zette mijn computer aan en zag via haar webcamera gericht op haar scherm de eerste beelden in USA.
Gelijk mijn airline gebeld en deze vertelde dat er voorlopig geen mogelijkheid was om uit te vliegen maar zij zouden mij op de hoogte houden.Finally ik kreeg de go-ahead van de airline om naar het vliegveld te gaan in Auckland.
Daar heb ik 24 uur op de grond geslapen en toen was er een vliegtuig wat kwam van Australia ( QUANTAS) en was ik op weg naar Amerika in het eerste vliegtuig van de pacific wat landings recht had gekregen na de 9/11/2001 disaster.
Het was de vreemste vlucht welke ik ooit gemaakt heb.
Het was doodstil in het vkiegtuig en er werd haast niet gesproken ( geen muziek geen TV absolute nothing )
Landen in Lax was als een war zone en got daar stuck again to.( ik was opweg naar Atlanta )
Het was in totaal de langste vlucht welke ik ooit gemaakt heb naar een destination.
Ik weet niet meer precies hoelang exact maar ik was ongeveer haast 3 dagen onderweg.

[USofA]

I was in New Zealand toen het gebeurde en wist heel vlug wat er gebeurde en zal het nooit vergeten.(9/11/2001)
Mijn koffers waren namelijk gepakt om naar USA te gaan en mijn ticket was maanden daarvoor al gekocht.
Ik zou naar mijn vriendin gaan in Georgia.
Midden in de nacht kreeg ik een telefoontje van haar en zij vertelde dat USA werd aangevallen.
Ik zette mijn computer aan en zag via haar webcamera gericht op haar scherm de eerste beelden in USA.
Gelijk mijn airline gebeld en deze vertelde dat er voorlopig geen mogelijkheid was om uit te vliegen maar zij zouden mij op de hoogte houden.Finally ik kreeg de go-ahead van de airline om naar het vliegveld te gaan in Auckland.
Daar heb ik 24 uur op de grond geslapen en toen was er een vliegtuig wat kwam van Australia ( QUANTAS) en was ik op weg naar Amerika in het eerste vliegtuig van de pacific wat landings recht had gekregen na de 9/11/2001 disaster.
Het was de vreemste vlucht welke ik ooit gemaakt heb.
Het was doodstil in het vkiegtuig en er werd haast niet gesproken ( geen muziek geen TV absolute nothing )
Landen in Lax was als een war zone en got daar stuck again to.( ik was opweg naar Atlanta )
Het was in totaal de langste vlucht welke ik ooit gemaakt heb naar een destination.
Ik weet niet meer precies hoelang exact maar ik was ongeveer haast 3 dagen onderweg.

Snap best dat dit een klote reis is geweest ja.  Wat een ellende was dat. Hier in de omgeving van Schiphol werd meteen aangegeven om niet in de buurt van Schiphol te komen.

[Longboat]

Wij reden die dag door Death Valley en kregen het pas 's avonds te zien op TV. Op de minuut van de aanslag maakte ik een foto van de opkomende zon. In het Oosten. Die was roder dan ooit. De eerste 24 uur was als een hele boze droom. De dagen erna toonden de eenheid van Amerika. Wij gingen met de dag NOG meer houden van dat land en zijn mensen. Dat gevoel is nooit meer weggegaan. United we Stand!