[Bakvet]

Over een paar dagen ga ik voor de x-de keer naar Amerika. Bij mij gaat dat meestal zo: ik boek een vliegreis en een hotel voor de eerste nacht(en) en daarna heb ik het weer te druk met andere zaken. Dan, ongeveer drie maanden voor vertrek, denk ik bij mezelf: "Waarom heb ik dat nou toch weer gedaan? Je kan toch net zo goed gaan kanovaren in Zweden, Fietsen in Italie, Hiken in de Pyreneeen, Wijnproeven in de Karpaten of met je vriendin de kerstdagen in Parijs doorbrengen?"

In het begin was dat anders. Als je voor het eerst naar Amerika gaat, dan is het de eerste keer een merkwaardig gevoel. Een paar maanden voor vertrek ga je van alles voorbereiden en een paar weken later kan je bijna niet meer wachten tot het zover is.

Na een paar keer (ten minste, dat gold voor mij) had ik gaandeweg telkens het gevoel "waarom doe ik dit toch???" Bijna een dag lang onderweg, veertien uur vliegen. Halverwege de vlucht realiseerde ik me dat nu het ergste wel achter de rug was. Pas een half uur voor de landing op de eindbestemming wist ik het zeker: Vanaf nu, voor de rest van de vakantie, zou het een aaneenschakeling van hoogtepunten zijn. Je zou je direct thuisvoelen, geen minuut hoefde je je meer te vervelen - vergelijk dat maar eens met een vakantie in Europa.

Maar de laatste jaren krijg ik drie maanden van tevoren een beetje een DIP. Totdat de vertrekdatum heel naderbij komt, dan schakelt het gevoel opeens 180 graden om.: ik kan dan bijna niet meer wachten om naar Schiphol te vertrekken.

Hoe zit dat met jou? Wanneer krijg jij weer zin om naar/in Amerika op vakantie te gaan?

[Johan]

Ik heb de laatste optie gekozen. Eigenlijk zou de eerste van toepassing zijn, als ik weer in de auto zit van het vliegveld naar huis (over die verdomde A2) dan wil ik eigenlijk het liefst alweer terug.

Dus eigenlijk wil ik zeggen: elke dag in Nederland heb ik zin in vakantie, elke dag in Amerika heb ik geen zin in Nederland 

Groet

Johan

[Wop]

Anders, namelijk....

Geloof me ik ben er het hele jaar mee bezig, sterker nog 2007 is ook al voorbestemd  :icon_smile:

En als ik Schiphol voorbij rij moet ik me inhouden om niet af te slaan...

"Pappa die vleigtuigen gaan toch naar Amerika?" Yup, zeg ik tegen mijn dochter(s)  :icon_lol:

[Bakvet]

OK, ik moet eerlijk toegeven dat de plannen voor 2006 en 2007 hier ook al in grote lijnen klaarliggen. :icon_smile: Neemt niet weg dat ik in de maanden vlak voor vertrek er even minder belangstelling voor heb.

[MiamiHeat]

Zijn er eigenlijk al mee bezig als we onderweg naar huis zijn...............reizen is echt een passie voor ons. Hoeft niet speciaal ieder jaar naar Amerika (laatste 4 jaar wel gedaan) want Australie, Afrika en Zuid Amerika hebben we ook al gedaan.

Hou totaal niet van lezen maar geef mij een reisverslag of een Lonely Planet en ik ben vertrokken (figuurlijk dan).

Reizen zit ons in het bloed. We hebben allebei een makkelijke werkgever en kunnen zo de deur achter ons dichtslaan. Dit jaar ging het alsvolgt...........April zeiden we tijdens een aflevering van CSI:Miami tegen elkaar "Hmmmmm zullen we naar Miami gaan", de volgende dag zaten we bij het reisbureau en 3 weken later zaten we voor twee weken in Miami...........

Nu moeten we nog ff 5 maanden geduld hebben maar die komen we wel door................

[Chiefram]

Ik heb ook voor 'anders' gekozen.

Bij mij is het zo dat wanneer ik ook maar even in de buurt van Schilphol ben en de vliegtuigen daar de landing in ziet zetten, terwijl ik over de A2 rij, dan kreeg ik altijd gelijk dat 'Amerika' gevoel en wil niets liever dan in zo'n 'ding' zitten, richting Amerika.

Wij hebben eigenlijk nooit langer dan een weekje vooruit geboekt. Vaak was het een 'kriebel' en dan direkt boeken en het liefst binnen 1 a 2 dagen wegwezen. Dat weken of maanden van te voren boeken is echt niets voor ons. Dat zouden wij niet overleven, hahaha... Als ik wil, wil ik gelijk en niet wachten.

Maar als we geboekt hebben, dan begint het vakantiegevoel in de buurt van Schiphol, bijhet zien van de toestellen in de lucht...

[usaxtreme]

Ik wacht al heel lang, maar ik zal niet zeggen hoe lang hahaha

Ik werd een tijd geleden gek toen ik wist welke vliegtuig naar chicago zou vertrekken (ik was met een vriendin op schiphol) 

[Kinneret]

ik heb voor een paar weken van te voren gekozen, dan denk je bij jezelf: Hmmmm.. over 2 weken zit ik in america! Dan gaat het meestal met wat lezen en googlen over de des betreffende sta(a)t(en). Dan wel even een halve dag in een toestel zitten maar daarna geniet je al gelijK! 

[Jez]

Bij mij begint het al in Amerika; als ik daar eenmaal ben, wil ik ècht niet meer naar huis :icon_cry:
Dus zodra we weer thuis zijn, ga ik meteen kijken waar in Amerika we de volgende x naartoe kunnen. Ik heb nu bijvoorbeeld al een hele route klaarliggen, terwijl ik nog niet weet wanneer we weer mogen. Meestal zit ik de eerste 2-3 maanden dat we terug zijn nog helemaal vol van Amerika en heb ik ook last van heimwee. Maar dan zit je alweer volop in de dagelijkse sleur en zakt het iets af. Tot bekend is wanneer we gaan; dan kijk ik dagelijks op de ticketsites tot ik een goede deal tegenkom en ga ik boeken. Dan begint het aftellen........... In de 2 maanden vóór we gaan (de tickets zijn dan al binnen) ga ik de route helemaal uitwerken. Bezienswaardigheden opzoeken op internet, jullie lastig vallen met vragen over de route, etc. Dat duurt meestal tot ik van mijn man een spreekverbod over de aankomende vakantie krijg  :icon_wink:

Deze x is wel een beetje anders, want voordat we afgelopen september gingen, wist ik al dat we in februari weer gaan. Maar dat beschouw ik meer als een vakantie tussendoor; we gaan maar 10 dagen en daarvan ook nog 5 dagen cruisen. Als we terug zijn, zullen we echter beslissen of we in 2006 naar Bonaire gaan, en dan wordt de volgende x Amerika in 2007, of niet, en dan wordt dat in 2006.

[Marjol]

Bij mij begint mijn vakantiegevoel altijd wanneer ik de reis boek.
In dit geval heb ik de reis 6 maanden voor vertrek geboekt, waarvan er nu eentje op zit, maar het vakantiegevoel is er al Ik heb al tientallen websites afgeplozen, boeken besteld e.d. om lekker in de vakantiesfeer te blijven tot we ook echt gaan!

[visuar]

Op zich wisselt het (zegt de jongen die in april pas voor de 2x gaat, maar goed). Na mijn 1e vakantie (naar de US) zat ik weken met mijn hoofd ergens anders. Maar dan zag ik iets wat ik herkende en dan was de kriebel compleet weer terug. Terug naar Nederland was ook best moeilijk. Ik heb vanavond mijn 2e vakantie geboekt en ik kan niet wachten tot het weer zo ver is.

Twee weken terug kwam ik ook bij Schiphol langs. En toen wou ik ook wel even afslaan... Zucht

[Mrjn]

Ik kan me van de vorige lange reis herinneren dat ik weken vantevoren al de vakantiekriebels had en toen we eenmaal geland waren uitriep dat ik het bijna niet kon geloven dat ik er 8 weken zou zijn.
Maar bij alle vakanties van vorig jaar (niet naar de vs, maar in Europa) heb ik eigenlijk nergens dat vakantiegevoel gehad. Misschien komt dat ook omdat ik momenteel dus niet werk.
Maar ik moet me wel inhouden om niet een volgende VS-trip te proberen uit te stippelen. We hebben er gewoon even niet het geld voor en dan wordt de voorpret toch minder leuk.

[persianBrit]

Bij mij begint het eigenlijk op het moment dat ik Amerika binnen ben.
Als ik bv Houston binnen kom en ik zie de massas mensen heen en weer gaan met hun baggage, al die mensen die gewoon Amerikaans engels praten (i.p.v. brits engels die ik zo vaak hoor en dat ik zelf spreek..)  De winkels etc.. en dat ik dan bedenk dat ik straks naar Home depot kan gaan,mijn oude vrienden en familie kan bezoeken, Walmart opnieuw kan gaan bezoeken , bioscopen, Icehocey games ,de Starbucks  etc..... Dan begint de vakantie gevoel pas echt... 

[Skydriver]

Ons vakantiegevoel begint zodra we in Heerenveen op de trein stappen richting schiphol!

[Jur]

Pas na aankomst begin ik het leuk te vinden