In het Amerikaanse systeem is de president het hoofd van de uitvoerende tak van het regeringsapparaat (het Congress is de etegevende tak en de federale rechters -- met als hoogste instantie het Hooggerechtshof -- is de juridische tak die wetten, geschreven door het Congress en ondertekend door de president aan de grondwet toetst).
Anders dan in Nederland, Engeland en elders, zijn ministers geen onafhankelijke personen, maar slechts knechtjes van de president. Die ze aanstelt en ontslaat. De senaat moet een benoeming goedkeuren, maar kan in de praktijk alleen 'nee' zeggen -- iets wat zelden gebeurt.
Als ik dus zeg 'dank u, president Bush, dat u het besluit genomen heeft een land binnen te vallen dat niets met 9/11 te maken had, dat geen wapens van massavernietiging had en dat welliswaar een nare regeringsleider had -- maar daar ken ik er nog wel een paar van, leg ik dus de verantwoordelijkheid waar deze hoort: bij de hoogste instantie van de uitvoerende tak.
