[Skydriver]

Ik ben anders tegen afstanden aan gaan kijken. Als ik vroeger eens naar Utrecht moest vanuit Friesland dan had ik weleens zoiets van nounou..een hele afstand. Sinds mijn vriendin en ik elk jaar een road-trip in de US ondernemen en soms per dag 300 mijl (of meer) afleggen, stellen de afstanden in Nederland niet zoveel meer voor..

[MiamiHeat]

Nou sorry, hier ben ik het dus totaal niet mee eens, ik weet niet waar jullie op straat lopen of in welke winkelcentra jullie komen, maar moet je eens in een mindere wijk gaan lopen, ga maar eens naar een zwarte buurt in je buurt. De opa en oma van mijn vriend zijn echt rasechte amerikanen, zij wonen in een goede buurt in Fort Lauderdale, maar wij zijn ook naar de mindere buurten geweest samen met hen, en zij weten precies waar je beter strak voor je uit kan kijken dan iemand aankijken! Er zijn zelfs buurten waar je gewoon beter helemaal weg kan blijven. En als ik hier in Nederland op straat loop en ik kijk iemand gewoon glimlachend aan krijg ik gewoon een vriendelijke reactie terug, en er is hier in Nederland geen een buurt waar ik als jonge vrouw niet in mijn eentje doorheen durf te lopen!

Dat ben ik niet met je eens alleen als je Zwarte Band Karate 5e Dan hebt..............dan ben ik het met je eens. Verder kan ik ook beamen dat ik gewoon op straat kan lopen en mensen gedag kan zeggen zonder dat ik verder loop met krukken of met twee blauwe ogen..............

[Rebecca]

En als ik hier in Nederland op straat loop en ik kijk iemand gewoon glimlachend aan krijg ik gewoon een vriendelijke reactie terug, en er is hier in Nederland geen een buurt waar ik als jonge vrouw niet in mijn eentje doorheen durf te lopen!

Dit ben ik ook niet helemaal met jou eens Claudia. Er zijn ook zat buurten in Nederland waar je beter niet alleen rond kunt lopen en voor je moet kijken omdat je anders een probleem hebt!
 
Ik denk overigens dat ieder land wel ergens een aantal van die buurten heeft

[Chiefram]

Sorry Claudia, ik ben het ook niet helemaal met je eens.

Het is niet alleen mij, maar ook mijn vrouw opgevallen dat iedereen hier in Amerika je vriendelijk groet en aankijkt met een glimlach. Wij hadden zelfs tot vorige week mijn neefje uit Nederland op bezoek. Die begon er notabene zelf over, dat hij verbaast was dat waar je ook bent, dat de mensen je vriendelijk groeten. We hebben het hier niet eens met hem over gehad!!! Het valt dus wel degelijk op dat er een groot verschil is tussen de gemiddelde Nederlandse vriendelijkheid en de Amerikaanse vriendelijkheid.

Natuurlijk heb ik het niet over de arme zwarte wijken. Ik zou niet eens weten waar die zijn, in iedergeval niet in het gedeeltje waar ik woon. Ik ben zelf ook een keer (was vorig jaar) met de auto gedwongen de south side van Chicago in te rijden, omdat ik anders op de snelweg zonder benzine zou staan. Dit had ik achteraf NOOIT, maar dan ook NOOIT moeten doen. Dit was het gevaarlijkste en stomste dat ik ooit gedaan heb en inderdaad... in dit soort gebieden moet je inderdaad NIEMAND, maar dan ook echt NIEMAND aankijken, zeker niet als je de enige blanke bent.

Maar wat heb ik in dit soort wijken te zoeken? Niets toch? Daar kom ik ook niet (meer) en dit soort wijken moet je gewoon links laten liggen, alsof ze niet bestaan.

Maar de mentaliteit van de Amerikanen zijn wel degelijk een stuk beter dan die in in mijn leven bij de gemiddelde Nederlander heb mogen ervaren.

[Kobie]

Ik ben anders tegen afstanden aan gaan kijken. Als ik vroeger eens naar Utrecht moest vanuit Friesland dan had ik weleens zoiets van nounou..een hele afstand. Sinds mijn vriendin en ik elk jaar een road-trip in de US ondernemen en soms per dag 300 mijl (of meer) afleggen, stellen de afstanden in Nederland niet zoveel meer voor..

Hoi,

Ik heb dit vaker gehoord, maar begrijp niet hoe je ineens een andere beleving van afstanden kunt krijgen. Eergister 100 mile gereden voor een simpel festival in het wetsen van Virginia (ik woon in Charlottesville) Na 2 uur (inclusief file en een hoop oponthoud) vond ik het amper meer de moeite om door te rijden. Na 7 maanden vind ik langer dan een uur in de auto zitten nog steeds tijdsverspilling, maar hoop natuurlijk van deze mening af te komen zodat ik wat meer dagtripjes ga maken

groetjes kobie

[Poison ArroW]

Nou sorry, hier ben ik het dus totaal niet mee eens, ik weet niet waar jullie op straat lopen of in welke winkelcentra jullie komen, maar moet je eens in een mindere wijk gaan lopen, ga maar eens naar een zwarte buurt in je buurt. De opa en oma van mijn vriend zijn echt rasechte amerikanen, zij wonen in een goede buurt in Fort Lauderdale, maar wij zijn ook naar de mindere buurten geweest samen met hen, en zij weten precies waar je beter strak voor je uit kan kijken dan iemand aankijken! Er zijn zelfs buurten waar je gewoon beter helemaal weg kan blijven. En als ik hier in Nederland op straat loop en ik kijk iemand gewoon glimlachend aan krijg ik gewoon een vriendelijke reactie terug, en er is hier in Nederland geen een buurt waar ik als jonge vrouw niet in mijn eentje doorheen durf te lopen!

ga maar amsterdam bijlmer savonds met sieraden ofzo of rotterdam zuid alleen als hollands meisje  2006-05

[Skydriver]

@kobie; ik krijg ook niet zozeer een andere beleving van de afstanden, ik bedoel, 200km is en blijft 200 km, zowel hier als daar.
Maar als ik in Nederland zo'n vervelende afsatand moet afleggen dan denk ik altijd weer even aan onze road trips in Amerika, en dan kijk ik er toch anders tegenaan.

[Kobie]

@kobie; ik krijg ook niet zozeer een andere beleving van de afstanden, ik bedoel, 200km is en blijft 200 km, zowel hier als daar.
Maar als ik in Nederland zo'n vervelende afsatand moet afleggen dan denk ik altijd weer even aan onze road trips in Amerika, en dan kijk ik er toch anders tegenaan.

Het zijn dus meer de leuke herinneringen en natuurlijk het doel van zo'n dagtrip. Ach ik ben ook beetje een zeurpiet hoor. Al met al een grappige dag gehad inclusief een bezoek aan een maple festival. En hoewel ik in nederland nog nooit 2 uur in de auto heb gezeten voor een anderhalf uur rondlopen in het zonnetje, was het weer een leuke ervaring.

[Chiefram]

@kobie; ik krijg ook niet zozeer een andere beleving van de afstanden, ik bedoel, 200km is en blijft 200 km, zowel hier als daar.
Maar als ik in Nederland zo'n vervelende afsatand moet afleggen dan denk ik altijd weer even aan onze road trips in Amerika, en dan kijk ik er toch anders tegenaan.

Ik weet precies wat je bedoelt.

Het verschil tussen 200 km in Nederland op de snelweg en 200 km in Amerika op de snelweg is dat je in Nederland ten eerste heel vaak op een overvolle snelweg zit met om de kilometer wel een afslag en verkeer dat heel vaak onrustig rijdt en in bebouwde gebieden.

In Amerika kun je gemakkelijk 200 kilometer rijden en pas om elke 20 a 30 kilometer een afslag hebben (en soms nog niet eens!!!), terwijl je vaak geen andere auto's om je heen hebt, een mooi rustgevend landschap, geen flitspalen, etc... en je deelt de weg met zeer relaxed rijdende overige weggebruikers.

Het is in Amerika veel en veel minder hectisch dan in Nederland, waardoor je ook zelf niet dat 'jachtige' gevoel hebt dat je in Nederland wel hebt. Ik merk dit heel goed aan mijzelf. Ik reed op de Nederlandse snelwegen (naar mijn werk: Dordrecht - Tiel over de A15, dus gelukkig filevrij) elke ochtend 160 km/uur...

Hier in Amerika heb ik er totaal geen behoefte aan om zo hard te rijden. Hier is het niet hectisch...

[bgroeneveld]

Het is gewoon een kwestie van ruimte. Ruimte in het land, maakt ook de geesten ruimer, dat merk je overal in de VS. En ik merk het ook aan mezelf. Al kan ik nog steeds erg kwaad worden als ik slecht bediend word, wat zelfs in de VS af en toe voorkomt.

[Skydriver]

Het is gewoon een kwestie van ruimte. Ruimte in het land, maakt ook de geesten ruimer, dat merk je overal in de VS. En ik merk het ook aan mezelf. Al kan ik nog steeds erg kwaad worden als ik slecht bediend word, wat zelfs in de VS af en toe voorkomt.

Ach, dat zal denk ik overal ter wereld wel voorkomen..al zal ik nooit een pizzaria vergeten in een plaats bij de noordingang van Yellowstone. (de plaatsnaam is me even ontschoten) Daar werkten uitsluitend tienermeiden in de bediening die écht plezier in hun werk hadden, dat ook uitstraalden en daarmee een uitermate plezierige invloed hadden op iedereen!
En dat leverde hun weer behoorlijke fooien op...
Dit is eventjes sorry!
PS, de plaatsnaam is Gardiner, Montana.

[coulthard]

Vooral het rustiger autorijden heb ik meegenomen vanuit Amerika. Was eerst nogal een coureurtje, maar heb gemerkt dat voor mijn eigen gemoedsrust het toch beter is om relaxed te rijden. Ook de vriendelijkheid van de mensen in Amerika is mij opgevallen; was bij mijn oom en tante in Hot Springs, North Carolina, (een echt gehucht), en daar hebben ze ons voorgesteld aan vrienden van hun, was wel leuk, we waren echt een bezienswaardigheid, mensen uit Europa 
Kan er nog niet echt heel erg over oordelen, maar vond vooral de mensen in de zuidelijke staten oprecht geinterreseerd en vriendelijk overkomen. En over die verkeerde wijken; wij zijn in Memphis op een gegeven moment naar een zo'n zaak gegaan waar je je kleren kan wassen, dus wij daar naar binnen, zitten er alleen maar zwarte mensen binnen (sta je dan als blanke met je Ralph Lauren kleding aan)  .
 Maar goed, wij gewoon gedaan of het de normaalste zaak van de wereld was en gewoon gevraagd of onze kleding gewassen kon worden, en was helemaal geen probleem.  Snap best dat je in sommige wijken echt niet moet komen, maar je eigen houding is ook heel belangrijk.

DC

[Claudia]

Zoals ik al zei, het ligt er maar aan waar je komt denk ik. En waarschijnlijk hoe je je zelf opstelt, ik woon zelf al 5 jaar in een zogenaamde slechte, zwarte buurt, waar regelmatig trammelant is, maar heb zelf nog nooit iets vervelends meegemaakt, en als ik thuis kom, van werk of wat dan ook, en ik stap uit mijn auto en er staat daar een groep mensen die ik niet ken maar die duidelijk geen lieverdjes zijn is mijn ervaring: schenk ze de breedste glimlach die je hebt en ze grijnzen vriendelijk terug. Toen ik mijn vriend deze discussie voorlas en hem het zogenaamde verschil vertelde dat Amerikanen altijd zo vriendelijk zijn, lachtte hij me hartelijk uit. Nogmaals, natuurlijk ligt het er maar net aan waar je bent, als ik hier gewoon in Tilburg in het centrum loop lijkt het me sterk een mes tussen mijn ribben te krijgen als ik iemand vriendelijk groet, maar ik denk wel dat iedereen me heel verbaast aan zou kijken als ik heel de tijd: goedemiddag, hoe maakt u het? zou lopen roepen. Maar ik heb in Amerika ook nog nooit meegemaakt dat iedereen dat constant roept. Wel in winkels, en aan kassa's endergelijke. Maar dat is dan ook het eerste wat mijn vriend geleerd heeft toen hij ooit in Amerika in een winkel terecht kwam: Altijd vriendelijk blijven! En de vriendelijke mevrouw in dat restaurantje wat je zo vriendelijk groet en vraagt hoe het vandaag met je gaat denkt maar aan 1 ding: haar fooi!
Ik ben ook dol op Amerika, en de gemiddelde Amerikaan die ik ken is ook vriendelijk. Gelukkig zijn de meeste hollanders die ik ken dat ook, maar dat is niet om dat ze nou toevallig Amerikaan of Hollander zijn, maar omdat hun persoonlijkheid zo is. Ik vind dat er een eenzijdig beeld wordt geschapen als je zegt dat alle Amerikanen zo vriendelijk zijn als je het alleen maar over de Amerikanen in goede buurten hebt. Zet een Amerikaan twee weken in Wassenaar en hij zal waarschijnlijk terug in Amerikan vertellen dat alle nederlanders rijk zijn. Ik kan gelukkig zeggen dat ik meer Amerikanen ontmoet heb, maar als ik alleen maar in Maine was geweest waar mijn verloofde toevallig vandaan komt, had ik hier in nederland verteld dat alle Amerikanen lompe, onvriendelijke rednecks zijn, want geloof me, in het arme, afgelgen , boerendorp waar mijn verloofde vandaan komt zul je maar weinig tegen komen dat de mensen je vriendelijk groeten op straat!

[Chiefram]

Ja, maar als je gaat zeggen dat alle Amerikanen vriendelijk en en alle Nederlanders niet, dan klopt er iets niet denk ik. Natuurlijk heb je uitzonderingen, maar het gaat om het totaal beeld. Ik heb inmiddels 43 staten in Amerika bezocht in de afgelopen 20 jaar en vanaf het begin tot nu merken wij (ja, zelfs nu we er wonen) dat de mentaliteit, vriendelijkheid, beleefdheid (met name ook bij de jeugd) toch heel wat vriendelijker is dan wat wij in Nederland hebben meegemaakt in de 40 jaar dat we daar gewoond hebben.

Niet dat je in Nederland een mes in je rug kunt verwachten als je iemand groet, maar de meeste staan je aan te kijken zo van 'Mot je wat van me?', of 'Heb ik wat van je aan ofzo?'.

Sorry, maar dit heb ik hier in de US nog niet zo meegemaakt. Ik merk juist dat ikzelf helemaal niet zo open en vriendelijk ben. Ik heb echt de Nederlandse houding hier die ik wel aan het afleren ben. Het is niet leuk als je op straat loopt hier, nors voor je uitkijkt en alle mensen die je tegenkomt zeggen je vriendelijk gedag. Dan voel ik me soms echt een jerk dat ik niet eerder vriendelijk naar die mensen keek en ze als eerste heb gegroet. Dat komt echt omdat dit in Nederland er heel anders aan toe gaat dan hier.

Gelukkig is het overgrote deel van Amerika vriendelijk en moet je toch echt goed zoeken als toerist wil je in de mindere gebieden komen waar je beter niet kunt zijn als blanke.

Maar nogmaals, natuurlijk heb je norse Amerikanen, maar je hebt ook vriendelijke Nederlanders. Maar gemiddeld genomen vind ik dat de meeste Nederlanders wat vriendelijkheid betreft (met name de jongeren), nog heel veel kunnen leren van de Amerikanen.

[jaborg]

Toen wij aan het verbouwen waren kwam de niewe buurvrouw (niet aan ons huis) naar buiten. Dus ik zeg vriendelijk goeiedag. Tot op vandaag (6 maanden later) keurt ze me geen blik waardig en zegt niets.
Sorry, maar ik blijf geen maanden goeiendag zeggen totdat ze eindelijk wat terug zegt. Nu ben ik er wel achter dat de buren van haar er 4 maanden over gedaan hebben om antwoord te krijgen. Ze blijkt wel over alles te kunnen klagen. Dus van de zomer toch maar eens een zwoegersparty in de tuin geven. (heel flauw natuurlijk).
Ze praat wel tegen haar konijnen,geiten en paarden.

Ach, misschien is ze mensenschuw.

In Amerika kregen we geen eens de kans om als eerste goeiendag te zeggen. Ze waren me meestal voor. Zelfs in de hotels en motels hadden we de leukste gesprekken met medegasten. Je ziet ze de volgende dag niet meer, maar het is wel gezellig.
Ik heb nu nog contact met de eigenaresse van een B&B waren we gezeten hebben. Geen intensief maar gewoon af en toe een mailtje.