[petratimmer]

Hoi Hans,

4 weken geleden in de VS heb ik mij ook even verdiept in credit hystory opbouwen met ned kaart. Ook wij hebben al jaren een credit card en een prima BKR report. Maar je bereikt er totaal niets mee.
Ze willen je BKR report wel hebben maar volgens mij doen ze er alleen iets mee als je WEL negatieve items erin hebt staan. Een positieve mikken ze gewoon in de vuilnismand.
Chief heeft op dit forum een heel duidelijk stuk geschreven over credit hystory opbouwen. Aangezien hij het uit ervaring heeft beleefd moet je die maar een s lezen. Verduidelijkt heel veel.
gr petra

[Chiefram]

De les hadden we al geleerd, we werden voor het eerst op een dwaalspoor gebracht door een Belgische Amerikaan, een Financial expert, ahum. Een gesprek mee gehad in omgeving Houston, daarna zelfs geen antwoorden op diverse e-mails, ronduit onbeschoft. In Buffalo hebben we in totaal bijna 4 uur gezeten bij de Vice-President van de bank en al hun toezeggingen hebben ze tot nu toe waar gemaakt. Er zijn ook betrouwbare Amerikanen

Moet je eens in Nederland een hypotheek proberen te krijgen met een eigen bedrijf, in ons geval zelfs 2 en ruim aan de financiele eis voldoen. Diverse zogenaamde hypotheekadviseurs hebben zich stuk gebeten hierop en gaven geen thuis meer. Een bezoekje bij de Rabobank deed wonderen, was binnen een uur geregeld, dus ook hierin verschilt Amerika niet zoveel als Nederland

Dat klopt! In Nederland had ik een heel goede baan en kon met gemak op alleen mijn salaris gewoon een hypotheek krijgen. Mijn vrouw hoefde niets eens te werken, maar... mijn vrouw had een eigen zaak! Ik heb deze gegevens bewust uit onze inkomsten gehouden, omdat we niet van haar inkomsten afhankelijk wilden zijn en alleen maar een hypotheek wilde hebben gebaseerd op mijn inkomsten. Je weet immers maar nooit of ze die zaak ooit van de hand wil doen en als dat zo zou zijn, dan konden we gewoon verder gaan op mijn salaris zonder in de problemen te komen.

Nou, dat kun je dus vergeten!!! Dan krijg je inderdaad GEEN hypotheek in Nederland. Tenminste, niet op de manier zoals ik het graag gezien had, want we kwamen er niet onderuit om ook haar gegevens mee in de procedure op te nemen. Het kwam wel goed, daar niet van... maar toch.

Wat je ervaring in Amerika is dat je eerste een veelbelovend gesprek hebt gehad met iemand die dan vervolgens nooit meer thuis geeft, dat is volgens mij typisch Amerikaans! Ik maak dit hier in Amerika zo vaak mee. In het begin wisten wij niet wat ons overkwam, maar je went er aan.

Wij zijn twee maanden geleden bij een bedrijf in Loveland geweest om naar vloerbedekking te kijken voor onze basement. Gaat toch om bijna 1100 sqft, dus je praat over enige duizenden dollars aan vloerbedekking. We werden ontzettend leuk en vriendelijk geholpen en de verkoper/eigenaar nam alle tijd.

Vorige maand was de aannemer bijna klaar met de basement en hebben wij dit bedrijf gevraagd om nog even voor alle zekerheid de zaak op te meten, zodat we konden gaan bestellen. Keurig netjes kwam de men opdraven de dag erna en verdween weer en hebben NOOIT meer iets van hem vernomen. Geen belletje, geen fax (hij zou de offerte faxen), helemaal niets meer!!! Je praat over meer dan 3 duizend dollar!!!

Mijn vrouw wilde dat ik er achteraan ging, maar dat heb ik in Amerika afgeleerd. Ik ga NERGENS meer achteraan en zeker niet als men geld aan ons kan verdienen. Wij hebben de vloerbedekking nu elders besteld. Bij iemand die na het opmeten binnen 1 uur de prijs had doorgefaxed.

Ook is mijn vrouw minstens 8 keer (ja, je leest het goed: ACHT KEER!!!) bij een gordijnen zaak geweest hier in Ft Collins om een prijs los te krijgen voor de gordijnen in onze eetkamer. De vrouw van die zaak is zelfs bij ons thuis geweest om de ramen van de eetkamer persoonlijk op te meten, met allerlei samples van roedes en gordijnstof bij zich. Ze hebben daar ongeveer twee uur lang alles stofjes/kleurtjes en weet allemaal wat voor frutsels staan bekijken en bespreken.

Ik praat nu over een trajekt van bijna (of misschien wel meer) 3 maanden en tot op de dag van vandaag hebben wij NOOIT EEN PRIJS gehad. Mijn vrouw is zo vaak naar die zaak gegaan en gebeld, maar we hebben al maanden niets meer gehoord!

Over de verhuisbedrijven in de US nog maar te zwijgen! Wij hebben 3 prijzen aangevraag bij 3 grote bedrijven die Nationaal verhuzingen doen. Een van die bedrijven is langsgweest en heeft offerte gedaan. (Iets van 6 of 7 duizend dollar in die geest). De andere twe bedrijven hebben gebeld en gezegd dat ze zouden langskomen om te kijken om hoeveel het ging, maar NOOIT MEER VAN GEHOORD !!!

Ach, wie wil er nu in Amerika nog geld verdienen, hahaha... Het gaat toch zo ook goed?

Echt ongelooflijk hier. Heb ik in die 40 jaar in Nederland nog nooit meegemaakt, zoiets... Dat die bedrijven nog kunnen bestaan.

[hollandranch]

Heb in de korte tijd dat ik met Amerikanen zaken probeer te doen dezelfde ervaring. We laten nu alle contacten lopen via onze makelaar die de betrouwbare gasten kent en gelukkig klopt dit tot nu toe. E-mail is ook éénrichtingsverkeer, ze geven hun kaartje, ik stuur een mail en hoor er nooit meer iets van. Ik zou mijn zaak in Nederland gelijk stop kunnen zetten. Er is gelukkig wel een groot verschil tussen de stad en het platteland waar wij zitten maar hier loopt het soms ook moeilijk. Op zakendoen lijkt het dat veel Amerikanen denken dat je op ze zit te wachten en dat het een eer is als ze spullen bij je leveren, echt niet 2006-03 zijn meer bedrijven die hetzelfde kunnen en soms zelfs beter en vooral sneller

[Chiefram]

Precies! Wij hebben ook een paar aannemers voor de basement laten komen opdraven. Sommige aannemers zeiden dat ze voor onder de $40,000 dollar niet eens de moeite nemen om te komen opdraven! Nou, dan blijf je toch lekker weg als je niet wilt zien hoe groot onze basement is? (Ik wist toen niet eens hoe groot het was in sqft).

Anderen kwamen, keken 1 minuut en gaven een mondelinge prijs op van $34,000 dollar minimaal. Ja, zonder even 'te meten'.

Er was er een bij, die heeft bijna 1 uur in de basement staan meten en schetsen staan maken. De prijs kregen wij binnen 2 dagen per fax: $22,000 dollar!

Omdat deze aannemer serieus was met ons en LUISTERDE naar onze wensen, hebben we voor hem gekozen. Dit is de meest betrouwbare aannemer die wij ooit in ons leven hebben gekent en wij adviseren hem ook overal waar mogelijk is. lke dag komt hij kijken en zijn mensen instrukties geven. Is iets niet goed, dan wordt dit direkt hesteld. Nee, we hoeven niet vooruit te bateln. Sterker nog, toen ik twee weken geleden het 'restant' aan hem wilde overboeken, wilde hij dit niet. eerst moest alles 100% af zijn en in orde gemaakt zijn, zoals afgesproken. Alles alles naar wens is volgens ons, zoals afgesproken, dan pas wil hij de laatste $5,000 dollar hebben, anders niet!

Dan breekt je klomp... Dan heb je inderdaad een heel betrouwbaar iemand die wel werk levert zoals het hoort.

[bgroeneveld]

Precies Chief, als ze niet willen, dan ga je naar een ander. We hadden een "aanbod" van een bedrijfje om wat te schilderen en de plamuren voor $3400! We hebben uiteindelijk een mannetje gevonden die zijn afpsraken nakwam en alles heeft gedaan voor $700.

En toen ik laatst een nieuwe schootcomputer wilde kopen en bij CompUSA geen verkoper kon vinden, ben ik gewoon doorgelopen naar Best Buy waar alles binnen 10 minuten geregeld was. (Inclusief een 'credit line', misschien ook een idee voor het opbouwen van je krediet: een kaart van CompUSA, Best Buy, Macy's of andere landelijke winkels. Ze hebben vrijwel allemaal hun eigen kaarten en zijn waarschijnljk wat soepeler met het geven van krediet omdat dat aan aankopen gekoppeld is).

Je leert inderdaad dat je het als klant niet hoeft te pikken en dat er voldoende mensen/bedrijven zijn die wel bereid zijn om professioneel te werken.

[Chiefram]

Ja, dat doe ik tegenwoordig ook.

Alleen was ik laatst bij BestBuy en na 10 minuten hebben staan wachten op een verkoper die het 'alleen maar te druk' hadden met heen en weer rennen door de winkel, ben ik opgestapt en heb mijn spullen bij RadioShack gekocht. Bleek nog eens 60% goedkoper te zijn dan wat ik bij BestBuy nodig had!

Als ik tegenwoordig niet meer de service krijg die je als klant mag verwachten, dan stap ik op en laat ik de boel de boel. Ik ga niet meer wachten hier. In het begin was ik altijd een 'beleefd' lulletje die keurig netjes bleef 'af'wachten, maar die tijd is voorbij. Ik heb wel andere dingen te doen dan wachten.

Ik hoef echt niet als 'koning' behandeld te worden en ik zie personeel echt niet als 'slaafjes', maar je verwacht toch wel een beetje respekt als je met je portemonnaie binnen komt om aankopen te doen.

Nu moet ik ineens aan vroeger denken, in Nederland toen ik net van school af was en mijn eerste baan had. Ik wilde zo'n spelkomputer kopen bij V&D. Ik vroeg de verkoper of hij mij kon laten zien hoe het werkte, dus ik wilde dat hij de grote doos openmaakte en liet zien wat erin zat en hoe ik het een en ander thuis moest aansluiten. Het ging tenslotte om een spelkomputer van (destijds) meer dan 400 gulden, dus voor mij een heel groot bedrag.

De verkoper had er duidelijk geen zin in en liet dit heel goed merken. Ik heb hem tot vervelens toe toch alles laten uitpakken, maar dat vertellen, daar had meneer geen zin in. Ik heb me na hem zeker 15 minuten hebben laten ergeren, omgedraaid en 'bedankt' voor zijn hulp. Met de ruim 400 gulden die ik in mijn zak had ben ik V&D toen uitgelopen.

Ik had mijn geld verdorie in mijn handen en had het zo kunnen kopen, maar NIET HIER bij deze zaak!

Ik naar de volgende zaak gelopen, ik geloof dat dat toen Elektrorama heette of zo. Dit was wel lachen. Ik kwam binnen, liep naar de stelling waar de spelletjes lagen en koos een spel uit dat ik wilde hebben. Ik liep met dat spel naar de kassa, legde dat neer om te betalen en zei droog: 'En ik wil er ook zo'n spelkomputer bij hebben om het te kunnen spelen'.

Hahaha... Ik zal die verkoper zijn gezicht nooit vergeten! Zoiets had hij nog nooit meegemaakt denk ik... Meestal koop je een komputerspel en daarbij een spelletje en niet andersom.

[bgroeneveld]

Wat ik soms ook doe (en bij CompUSA laatst gedaan heb), is op luide toon vragen om de manager van het filiaal. En dan luidkeels klagen over de slechte bediening. En dan weg lopen.

[hollandranch]

Moet zeggen dat het winkelpersoneel vaak tegen valt in Amerika, ze roepen 'How are you' maar zal ze vaak een zorg zijn. Maar Nederland is het zelfde gaande, het niveau personeel daalt per jaar evenals het niveau jeugd en hun opleiding op school en thuis. In Amerika voel ik me nog veilig in een mall of ander shoppingcentre, ga hier eens op een koopavond naar een stad, het lijkt meer op een ghetto van LA.

[Chiefram]

Ik moest gisteren lachen...

Ik had twee dagen geleden bij Wal*Mart een t-shirt gekocht met de tekst Fort Collins, CO erop. Vond dat wel een leuk ding, alleen zijn de maten van de t-shirts bij Wal*Mart een beetje extreem groot uitgevallen, maar... ik nam de kleinste maat mee want oversized staat soms ook wel lief.

Nou, dit bleek dus (toen ik het thuis aantrok) echt een mega tent te zijn, dus ik bracht gisteren mijn t-shirt terug.

Normaal, als je binnenkomt bij Wal*Mart dan staat er een oud mannetje voor deur die je een stickertje geeft als je goederen wilt komen omruilen, zodat het andere personeel ziet dat je dus met goederen binnenkomt die je al betaald hebt. Alleen dat mannetje zat op een krukje bij de ingang en was in slaap gevallen. Die had mij helemaal niet gezien.

Ik naar binnen zonder stickertje en gelijk naar de service desk gegaan. Moest toch even samen met een personeelslid terug naar dat mannetje voor zo'n stickertje. Kregen ze hem maar niet wakker!!!

HAHAHAHA... Hij zat echt gewoon te slapen met zijn ogen dicht. Toen ze hem eindelijk wakker kregen moest hij echt om zich heenkijken waar hij was en het duurde even voordat hij helemaal 'bij' was.

Hahaha... Ik lig nu weer helemaal in een deuk, hahaha... Ik zie hem wer helemaal voor me. Hij bood echt duizend keer zijn excuus aan, maar ik vond het super!!!!!!!!!!!!

Dit zijn van die kleine dingen in het leven, van die typische menselijke dingen waar ik echt van kan genieten. Heerlijk gewoon, mens zijn tijdens je werk! LOL!

[hollandranch]

Leuk verhaal, Chief, kan men zich in Nederland nauwelijks voorstellen dat zo'n oude baas van over de 70 nog werkzaamheden verricht. Denk dat je beter bij de Walmart kan staan dan achter de begonia's, lijkt me helemaal niets. Nog een week en ik loop volgens planning rond in de Walmart in Corsicana, de eerste spullen inslaan voor ons nieuwe huis.

[Dusza]

Leuk verhaal, Chief, kan men zich in Nederland nauwelijks voorstellen dat zo'n oude baas van over de 70 nog werkzaamheden verricht.

Deze oude rakker haalde hier afgelopen week de krant: op zijn 100ste verjaardag gaat hij op pensioen (nog wat van z'n oude dag genieten, hahaha)
Minpunt is wel dat heel wat van die oude mensen in Amerika verplicht zijn om nog verder te werken, om alzo de eindjes aan elkaar geknoopt te krijgen. Dus zo idyllisch is dat allemaal niet.

[hollandranch]

Leuk verhaal, Chief, kan men zich in Nederland nauwelijks voorstellen dat zo'n oude baas van over de 70 nog werkzaamheden verricht.

Deze oude rakker haalde hier afgelopen week de krant: op zijn 100ste verjaardag gaat hij op pensioen (nog wat van z'n oude dag genieten, hahaha)
Minpunt is wel dat heel wat van die oude mensen in Amerika verplicht zijn om nog verder te werken, om alzo de eindjes aan elkaar geknoopt te krijgen. Dus zo idyllisch is dat allemaal niet.

Vond het ook niet idyllisch, maar in Nederland stopt de leeftijd in de supermarkt bij 30 ander worden ze te duur, en zo oude baas is even wat anders. Vind het wel minder als zo'n oude baas mijn boodschappen gaat inpakken, schaam me dan een beetje

[Chiefram]

Je ziet hier in Amerika heel veel oudere mensen werken.

Toen wij vorig jaar in Illinois woonde, sprak ik daar een vrouw van boven de 80 jaar die bij een dure kledingzaak werkte. Ze vertelde dat ze moest blijven werken om rond te kunnen komen. Ze werkte echt 8 uur per dag hoor, dus niet zomaar eventjes een uurtje erbij, nee echt full time!

Tuurlijk is dat triest dat het moet, maar gelukkig kan het in Amerika. In Nederland moet je eens na je 65ste proberen een baan te vinden. Sterker nog, mijn zoon (destijds in Nederland 18) was al een keer afgewezen, omdat hij al 'te oud was' voor een bijbaantje! Dan vraag ik je...

[PBBI]

na je 65ste proberen een baan te vinden

Grapje zeker Chief??
Je moet eens proberen om na je 45ste een baan te vinden.
Als je hier 35 ben dan gaat het nog net, bij 40 ben je eigenlijk al te oud en bij 45 ben je al afgeschreven

[Chiefram]

Jawel, dat is ook zo. Maar in iedergeval MAG je werken in Nederland tot je 65ste. Alleen maak je inderdag geen kans.