Ik had ook niks, maar gelukkig ook geen vrouw en/of kind. En had het geluk dat New York indertijd (1976) nog te betalen was, $140 voor een studio in de East Village, 6 trappen op (en af, goed dat ik niet rook!).
Ben zelfs eens tot m'n laatste subway token afgezakt, maar kon dat toen gelukkig gebruiken om naar de bank te gaan waar net wat geld was aangekomen (weinig automaten toen nog).
Met allerlei klusjes (onder meer gids zijn in NY) en veel geluk (de correspondent van de TROS ging net terug naar Europa toen ik zonder werk zat, bijvoorbeeld) d'r bovenop gekomen.
Maar het feit, dat ik altijd terug kon en waarschijnlijk redelijk snel weer redelijk wat zou kunnen verdienen in Nederland (ben bevoegd 1e graads leraar Engels), was wel altijd een prettige gedachte.