Inmiddels zijn we al weer even terug van een fantastische reis.
Als bedankje voor de ontvangen tips en voor een ieder die er wellicht iets aan heeft, hier mijn ervaringen.
In zijn algemeenheid viel het me op dat veel hotels waar we verbleven een briefje hadden hangen met 'no vacancy', terwijl meestal gezegt wordt dat je best kunt reizen zonder vooraf te boeken. Meestal werd verwezen naar hotels in de buurt, maar ik heb niet gekeken of daar ook zo'n briefje hing.
Van de
hoogte heb ik geen last gehad in de zin van hoofdpijn e.d. Wel ben ik kortademig geweest, dus wandelen moest op gematigd tempo en met voldoende rust. Dit heb ik eigenlijk de hele tijd gehad zolang we ‘op hoogte’ waren, dus geen gewenning. Dat kan aan mezelf liggen.
Ondanks dat toch Uncle Tom's Trail gedaan in Yellowstone, dacht dat ik de auto niet meer zou halen...
Net als alle voorgaande keren geen last van een
jetlag. Wel de eerste (vlieg)dag moe en vroeg naar bed. De volgende dag vroeg wakker en dus lekker vroeg op pad. Dat ritme (vroeg naar bed - vroeg weer op pad) hebben we geprobeerd zo lang mogelijk vol te houden om zo het meeste uit de dag te halen (think positive).
Het
Rocky Montain National Park was onze eerste ervaring op zo'n hoogte. Verbazingwekkend dat er half juli nog steeds sneeuw ligt, zelfs onder je. Genoten van de vergezichten, beekjes, watervallen en gewoon de hele omgeving. De Trail Ridge Road is zeker aan te bevelen.
De
Black Hills /
Custer State Park hebben we eigenlijk maar vluchtig gezien. We hebben de Wildlife Loop Road, Iron Mountain Road en de Needles Highway gereden. Prachtige routes, de natuur is wat ons boeit.
Mount Rushmore en
Crazy Horse zijn zoals verwacht toeristisch, maar mooi om te zien als je in de buurt bent. Ik zou er geen grote omweg voor adviseren.
Van Powel, WY naar Red Lodge, MT was de bedoeling om via de US-14, WY-294, WY-120, MT-72, MT-308 te rijden. De navigatie (vooraf ingesteld en gecontroleerd door op de overzichtkaart te kijken of het in de goede richting gaat) besloot echter om ons vanaf de MT-72 de Chance Road op te sturen en vervolgens onverhard de Robertson Draw Road op en via de Meeteetsee Trail de bergen in om zo de US-212 te bereiken.
Achteraf een mooie route, maar wat was ik blij met de SUV en AWD: de weg de berg op amper breder dan de auto met (volgens Google Earth wat ik zeker geloof) een helling tot 15%.
De
Beartooth All-American Road is een beleving op zich. Ik heb veel gehad aan de beschrijving op
Exploring "America's Most Beautiful Highway". Anders had ik vast de Clay Butte Fire Lookout Tower gemist met de bijbehorende vergezichten.
De enorme energie onder
Yellowstone is onvoorstelbaar, en slechts een klein deel zie je in de vorm van geisers en hot springs. We zijn er 7 dagen geweest en hebben de hele tijd in Canyon Village verbleven. We hebben daarvoor gekozen omdat we niet van telkens verkassen houden, en Canyon Village het meest centraal gelegen is. Op zich hebben we daar geen spijt van. Wel maak je daardoor meer mijlen, hoewel dat ook niet erg is in zo’n mooie omgeving.
Hoewel we zo lang de tijd (en rust) genomen hebben voor Yellowstone, hebben we lang niet alles kunnen zien. Dat zou een reden zijn om nog eens een poos te verblijven in Yellowstone.
Met de opgedane ervaring zou ik dan waarschijnlijk toch kiezen om op meerdere plaatsen te verblijven en zo minder te rijden en meer tijd te hebben om het park per gebied gewoon meer ‘uit te kammen’. De lengte van een verblijf zou dan afhangen van de hoeveelheid die je wilt zien per gebied.
De machtige bergen van
Grand Teton maken dat je je heel klein voelt. We hebben er 2½ dag verbleven, en zonder wandelingen te doen e.d. was dat ruim voldoende. Daarmee wil ik niet vernederend doen over de Tetons, want die zijn met elke lichtval en wolkenwissel opnieuw indrukwekkend. Wij verbleven in Colter Bay Village maar om centraler te zitten zou ik meer zuidelijk adviseren.
Verder zal het duidelijk zijn dat het vriendenbezoek in Zuid-Alabama fantastisch was.
Rest mij te bedanken voor alle tips die meegeholpen hebben om dit een onvergetelijke vakantie te maken.
Johan.