Een paar maanden geleden sprak ik een Nederlander (ik weet alleen niet meer wie is is geweest) die in het nagemaakte Nederland in Michigan op bezoek was. Ik moest wel lachen, want ondanks men zijn best doet om Nederland na te bootsen, vroeg men zich toch maar mooi af welke taal men sprak tegen elkaar toen ze er op bezoek waren. Dit was dus gewoon Nederlands, haha...
Zo sprak ik laatst ook iemand uit Nederland die een traditionele Nederlandse bruiloft in Colorado mee maakte. Ineens werd er met zilverwaar (lepels, vorken, enzo) gegooid, over de schouders. Die Nederlander stond zo vreemd te kijken, maar volgens de Nederlandse Amerikanen (die er al generaties in Amerika woonden) was dit gebruikelijk bij Nederlandse trouwerijen. Hij moest echt lachen, want dit hebben wij in Nederland nog nooit meegemaakt of zelfs maar van gehoord dat dit misschien wel ooit traditie ie geweest. Die Nederlandse Amerikanen vonden het maar niets, dat die opmerking gemaakt werd.