[Yessica]

Je leeft maar een keer, geniet er van.

Mooi motto!
Wij denken eraan om als Brian met pensioen gaat volgend jaar februari (hij is dan 43) niet eerst een huis te kopen en ons meteen op de arbeidsmarkt te richten, maar om een camper aan te schaffen en een jaar Amerika rond te trekken. Hij heeft door zijn werk bij de navy zo veel gezien van de wereld, maar in verhouding veel te weinig van zijn eigen land. 8 jaar in Californië gewoond, maar nog nooit in Santa Barbara geweest, nooit in Palm Springs, nooit in San Francisco. 16 jaar in Hawaii gewoond, nooit naar Kauai geweest, om maar wat te noemen.

Natuurlijk komen bij deze beslissing ook de 'zekerheden' om de hoek kijken. Nu is de woningmarkt nog zeer gunstig, maar in Phoenix, waar we willen gaan wonen, gaan de huizenprijzen nu al langzaam maar zeker een beetje omhoog. Ik zie zekerheden daarom soms als blok aan mijn been, het belemmert je vaak in de dingen te doen die je graag wil. Ik leef nu, ik wil nu leuke dingen doen! Ja, we kunnen ook wachten tot we 65 zijn, maar dat duurt nog meer dan 20 jaar. Liever doe ik het dan nog een keertje over.

In ieder geval geniet ik nu al van de dagdromen over onze roadtrips 

[ellenB]

Ik heb ook steeds gedroomd om in Amerika te rentenieren maar ben nu 67 jaar maar financieel is dit niet meer haalbaar .De dokters en de farmaceutisch bedrijven gaan met een groot deel van mijn spaarpotje lopen.

Kijk, en dan ben ik bang als dit in mijn geval zo zou zijn ik niet spreek van jammer maar echt van spijt. Direct als ik dit type denk ik: troela, doe het dan, wees een stoer wijf en ga je droom achterna.
En in het geval van Yessica zou ik zéker eerst een camper kopen en rondtouren en daarna 'vastigheid'. Pensioen met 43..... ik zeg nu wel eens ik wou dat ik al 65 was, dan kon ik tenminste gaan  

[Freddytex]

Ellen ,verlang niet te snel naar die 65 jaar.Toen ik 45 was kon ik met gemak 18 uur per dag aktief zijn .Nu ben ik na 6 uur al over mijn grens ,en ben ik tevreden dat ik nog steeds kan autorijden . Wij hebben een reis gepland van +- 11000 km in 7 weken,omdat ik nog steeds graag met de auto rijd en Amerika een van de ziektes is waaraan ik lijd.Dus het is wel degelijk stel niet uit wat je nu kan doen.

[ellenB]

Dus het is wel degelijk stel niet uit wat je nu kan doen.

Freddytex, daar zit 'm juist het slappe van mij: niet de beslissing durven te nemen op dit moment en het me te laten overkomen als ik dan eenmaal 65 ben !
Voor nu: ik blijf gewoon dromen en misschien, heel misschien krijg ik lef en gaan we of ik blijf gewoon op vakantie gaan en geniet dan van het mooie van Amerika !!

[Freddytex]

Indien je gewoon op vakantie blijft  gaan geef ik je hierbij een goede raad.Ga zoveel mogelijk want er komt een moment dat je de afstand(lange vlucht ) te veel vind.En voor yessica geef ik de welgemeende raad ,doen volgend jaar,je weet nooit of je het later nog kan.Wat heeft het leven nog in petto voor ons?

[Jez]

Ja, we kunnen ook wachten tot we 65 zijn, maar dat duurt nog meer dan 20 jaar. Liever doe ik het dan nog een keertje over.

Een kennis van ons is pas 65 geworden, werkt sinds zijn 13e, eindelijk met pensioen (stucadoor = altijd zwaar werk gedaan). Die gaat nu door de ziekenhuismolen omdat een tumor is gevonden.
Gisteren stond hald Den Bosch vast omdat iemand zich had doodgereden op de A2. Is 53 geworden.

Dus ja: Geniet!

[mo.nique]

Je leeft maar een keer, geniet er van.

Mooi motto!
Wij denken eraan om als Brian met pensioen gaat volgend jaar februari (hij is dan 43) niet eerst een huis te kopen en ons meteen op de arbeidsmarkt te richten, maar om een camper aan te schaffen en een jaar Amerika rond te trekken. Hij heeft door zijn werk bij de navy zo veel gezien van de wereld, maar in verhouding veel te weinig van zijn eigen land. 8 jaar in Californië gewoond, maar nog nooit in Santa Barbara geweest, nooit in Palm Springs, nooit in San Francisco. 16 jaar in Hawaii gewoond, nooit naar Kauai geweest, om maar wat te noemen.

Natuurlijk komen bij deze beslissing ook de 'zekerheden' om de hoek kijken. Nu is de woningmarkt nog zeer gunstig, maar in Phoenix, waar we willen gaan wonen, gaan de huizenprijzen nu al langzaam maar zeker een beetje omhoog. Ik zie zekerheden daarom soms als blok aan mijn been, het belemmert je vaak in de dingen te doen die je graag wil. Ik leef nu, ik wil nu leuke dingen doen! Ja, we kunnen ook wachten tot we 65 zijn, maar dat duurt nog meer dan 20 jaar. Liever doe ik het dan nog een keertje over.

In ieder geval geniet ik nu al van de dagdromen over onze roadtrips 

Wow, dit klinkt heel gaaf! En inderdaad wat je zegt... als je ergens woont zie je eigenlijk helemaal niks van de 'mooie' dingen. Wij zijn nog nooit in Amerika geweest (maar volgende week om deze tijd zijn we nu ongeveer in Memphis!) maar wel al een aantal keren in Noorwegen,en hebben dus veel meer van het land gezien dan de gemiddelde Noor, maar das toch eigenlijk ook zo met Nederlanders? En ik denk dat wij dadelijk ook meer zien van the USA dan de doorsnee Amerikaan? In ieder geval, ik hoop dat je dromen uitkomen (maak ze waar als je de kans krijgt!!)

[Freckles49]

Ja, we kunnen ook wachten tot we 65 zijn, maar dat duurt nog meer dan 20 jaar. Liever doe ik het dan nog een keertje over.

Een kennis van ons is pas 65 geworden, werkt sinds zijn 13e, eindelijk met pensioen (stucadoor = altijd zwaar werk gedaan). Die gaat nu door de ziekenhuismolen omdat een tumor is gevonden.
Gisteren stond hald Den Bosch vast omdat iemand zich had doodgereden op de A2. Is 53 geworden.

Dus ja: Geniet!

Wij spreken uit ervaring..... bij mijn man werd 5 jaar geleden longkanker ontdekt. Hij had geluk, er is een stuk long weggehaald en gelukkig is hij er nog. Ook wij waren aan het sparen voor "later". Welke later?
Dus ja, GENIET nu, wie weet is er geen later. Men kan beter rijk leven dan rijk sterven.

[JohanenTine]

Toen wij in 2010 dit forum ontdekten voor onze eerste USA rondreis, kon ik dit ook niet verstaan. Nu ben ik mijn derde USA reis aan het plannen in evenveel jaren.
Ik ging met mijn vriend heel de wereld ontdekken en beginnen in de USA. We zijn in de States blijven haperen.
We love it! 

We kunnen het aan niemand echt duidelijk maken hoe hard we het nu missen!