Je beste kans is om met een organisatie als AFS (American Friends Service) of een dergelijk programma te proberen een jaar op een 'highschool' terecht te komen. Al je vragen zullen dan ter plekke beantwoord worden, iedere school heeft namelijk een adviseur, die alles weet van verder studeren.
Tenzij je een Amerikaan bent, hoef je in de VS niet te rekenen op plaatselijke financiele bijstand. Ik heb begrepen dat er mogelijkheden zijn om je Nederlandse studiefinanciering mee te nemen, maar dat kan ik van hieruit (Asheville, North Carolina) niet nagaan, daarvoor moet je bij de bevoegde instanties zijn.
Vergis je verder niet in de kosten van hoger onderwijs in de VS. Onze zoon (Amerikaan en ook Nederlander), is op een prive middelbare school geweest, dat was toen al (10 jaar geleden zo ongeveer, al $12.000 per jaar (gelukkig kon mijn vrouw zich dat veroorloven, mijn bruin kon dat niet trekken), tegenwoordig is dat al rond de $20.000 per jaar.
Carnegie Mellon in Pittsburg (universiteit) kostte een $35.000 per jaar, alleen voor het voorrecht om colleges te mogen volgen, bed en eten niet inbegrepen. Onze zoon heeft wel de helft van de universiteit gekregen, maar dat was omdat hij iets studeerde dat maar weinig mensen wilden doen (hij studeerde theater, iedereen wil acteur/actrice of regisseur worden, decorbouwers als onze zoon zijn schaars). Maar zelfs in ons geval moesten we dus een $15.000 of meer per jaar betalen.
Dat is de harde werkelijkheid van dit land, waar de vrijheid groot is, inclusief de vrijheid om een universitaire opleiding niet te kunnen betalen.
Er zijn in Nederland organisaties die helpen bij studeren in de VS (er is in ieder geval 1 organisatie die zich speciaal daarop richt -- ik wil geen reclame maken, maar dat moet te vinden zijn).
Overigens, laat je niet ontmoedigen, het kan raar lopen in het leven. In de tweede klas van de middelbare school in Amsterdam (Spinoza Lyceum) heb ik eens een werkstuk gemaakt over het Witte Huis, 15 jaar later zat ik in de perskamer van datzelfde Witte Huis aan de voeten van president Jimmy Carter tijdens een persconferentie en nu ben ik al weer vijf jaar Amerikaan (en nog steeds Nederlander!)
Het kan allemaal dus wel, maar je moet of veel geluk hebben (wat ik gehad heb), of je moet fors doorbijten. Een combinatie van de twee is natuurlijk het allerbeste.
Zoals een oude Nederlander eens gezegd moet hebben: Courage, 't zal waarachtig wel gaan!
