Heb het hele stuk gelezen, erg schokkend, vooral de persoonlijke (afscheids-)brieven van Alain en Sandra.
Heel erg triest, maar gelukkig zijn ze nu waar ze zijn willen (hoop ik voor hun aangezien dit niet meer ongedaan gemaakt kan worden).
Sterkte aan iedereen hier die een persoonlijke band met ze had. Ik herinner ze als mensen die hun droom achterna zijn gegaan en de tijd dat ze hier waren van het leven hebben genoten.
Pieter