Zelf ben ik een keer bij een letselschade proces betrokken geweest. Dat kwam overigens pas na een half jaar heel onverwachts, want aanvankelijk leek er alleen maar schade aan auto's te zijn. Ik ben toen opzettelijk nog een keer naar de VS gegaan. De eerste reden was om voor mezelf aan te tonen dat ik nog steeds met een voor mezelf prettig gevoel naar dat land kon reizen. De tweede reden was om foto's te maken van de situatie ter plaatse, om ze daarna ter beschikking te kunnen stellen aan het advocatenkantoor dat mijn zaak behandelde. Het bleek later dat je dan ook verplicht bent om ze aan de aanklagende partij ter beschikking te stellen. Dus dat heb ik toen gedaan via die advocaat, ze ondersteunden toch alleen maar mijn kant van het verhaal.
Ik vond het voor mezelf een prettig gevoel dat ik die trip gemaakt heb, ik kon daarna weer met een goed gevoel naar de VS reizen. De volgende trip na het proces (dat verliep via 'arbitration' ) heb ik nog wel de uitkomst van die bemiddeling meegenomen, daarna niet meer.
Wel moet ik zeggen dat - op het persoonlijke vlak - de hele zaak me gedurende driekwart jaar erg onzeker heeft gemaakt. Dat was net in een fase van m'n leven dat ik dat niet kon gebruiken. Achteraf gezien heb ik er erge spijt van (for what it's worth) dat ik het me zoveel heb laten aantrekken. Dus die raad zou ik je willen geven: als jou niets te verwijten valt, is er geen enkele reden om niet door te gaan met wat je van plan was.